Fluorchinolon
De (fluor)chinolonen (soms geschreven als (fluor)quinolonen, Engels : fluoroquinolones) zijn een groep breedspectrumantibiotica die verwant zijn met nalidixinezuur. Chinolonen inhiberen het bacteriƫle DNA-gyrase en/of het topoisomerase IV, waardoor DNA-replicatie in het gedrang komt. Sinds de jaren '60 van de 20e eeuw is een aantal generaties chinolonen beschikbaar.
Eerste generatie
- cinoxacine (Cinoxacin)
- flumequine (Flubactin) (Veterinair gebruik)
- nalidixinezuur (NegGam, Wintomylon)
- oxolinezuur
- piromidinezuur
- pipedeminezuur
Tweede generatie
- ciprofloxacine (Cipro, Ciproxin)
- enoxacine (Baytril, Enroxil, Penetrex)
- fleroxacine (Megalone)
- levofloxacine (Cravit, Levaquin, Quixin, Tavanic)
- lomefloxacine (Maxaquin)
- nadifloxacine
- norfloxacine (Noroxin, Quinabic)
- ofloxacine (Floxin, Oxaldin, Tarivid)
- pefloxacine
- rufloxacine
Derde generatie
- balofloxacine
- gatifloxacine (Tequin)
- grepafloxacine (Raxar)
- pazufloxacinemesilaat
- sparfloxacine (Zagam)
- temafloxacine
- tosufloxacine
Vierde generatie
- clinafloxacine
- gemifloxicine (Factive)
- moxifloxacine (Avelox, Proflox)
- Op 14 februari 2008 kregen huisartsen en apothekers in Nederland van de fabrikant Bayer van dit middel een mededeling dat er in een aantal gevallen leverfalen met dodelijke afloop was gezien bij dit middel. In 13 gevallen (op wereldwijd enkele tientallen miljoenen voorschriften) was een verband vastgesteld tussen dit middel en leverfalen, terwijl ook enkele patiƫnten aan het syndroom van Stevens-Johnson waren overleden[1]. Het middel geldt in Nederland al als een tweedelijnsmiddel dat pas wordt gegeven als er geen goede alternatieven zijn. In Nederland zijn nog geen fatale reacties op het middel beschreven (op 145.000 voorschriften). Overigens zijn er veel meer geneesmiddelen met een dergelijke, lage, incidentie van ernstige bijwerkingen.
- sitafloxacine
- trovafloxacin (Trovan)
In ontwikkeling
- ecinofloxacine
- prulifloxacine
Bijwerkingen van de groep
Het meest bekend is beschadiging van het collageen, waardoor onder andere peesruptuur kan ontstaan.[2] Op 26 juli 2016 oordeelde FDA dat de invaliderende bijwerkingen dermate serieus waren, dat deze groep geneesmiddelen slechts als 2e keus mag worden gebruikt.[3]
Diergeneeskundige
- danofloxacine (Advocin, Advocid)
- difloxacine (Dicural, Vetequinon)
- enrofloxacine (Baytril)
- marbofloxacine (Marbocyl, Zenequin)
- orbifloxacine (Orbax, Victas)
- sarafloxacine (Floxasol, Saraflox, Sarafin)
Bronnen, noten en/of referenties |
This article is issued from
Wikipedia.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.