Floris van Montmorency

Floris van Montmorency, baron van Montigny (?, 1528 - Simancas, 14 oktober 1570) was een edelman en diplomaat, ridder van het Gulden Vlies en broer van de onthoofde graaf van Horne, Filips van Montmorency. In de geschiedschrijving wordt hij vaak simpelweg Montigny genoemd.

Floris van Montmorency. Hillebrant van Wouw I.

Hij was de tweede zoon van Jozef van Montmorency en Anna van Egmont, dochter van Floris van Egmont. Zijn moeder zou hertrouwen met Jan van Horne, die het graafschap Horne vermaakte aan zijn broer, Filips.

Floris kreeg zijn militaire opleiding aan het Franse hof van zijn verwant Anne van Montmorency, connétable van Frankrijk. Hij vergezelde keizer Karel V na diens abdicatie in 1556 naar Spanje. Na zijn terugkeer werd hij door het kapittel van de Orde van het Gulden Vlies verkozen tot ridder, met de steun van Willem van Oranje en tegen de zin van Filips II. Bij zijn vertrek van Filips in 1559 naar Spanje benoemde hij Floris tot stadhouder van Doornik en het Doornikse.

In 1562 werd Floris van Montmorency door de Raad van State belast om de grieven over kardinaal Granvelle aan Filips II over te brengen. In 1566 werd hij, samen met Jan IV van Glymes van Bergen, naar het Spaanse Hof afgevaardigd om te trachten de koning te overreden de plakkaten in te trekken, zoals gevraagd door het Eedverbond der Edelen. Hij vertrok alleen, omdat Jan van Glymes een verwonding had opgelopen bij het kolven. Toen deze zich uiteindelijk na veel vertraging bij hem voegde, kwam het bericht dat in de Nederlanden de Beeldenstorm was losgebarsten. Beide afgezanten werden onder huisarrest geplaatst, en Jan van Glymes zou het jaar erna overlijden.

Na de arrestatie in 1567 van de graaf van Egmont en Floris' broer Filips, graaf van Horne, was ook het lot van Floris van Montigny bezegeld: hij werd, terwijl hij in Spanje in gevangenschap verbleef, door de door Alva opgerichte Raad van Beroerten ter dood veroordeeld. Filips II liet hem echter, liever dan hem voor de uitvoering van de doodstraf te laten terugkeren naar de Nederlanden, in 1570 in het geheim door wurging om het leven brengen en verspreidde het gerucht dat hij aan ziekte was bezweken. Gezien noch Montmorency, noch Jan van Glymes wettige kinderen hadden, stierf hun geslacht in rechte lijn uit en kon de koning zich hun bezittingen toeëigenen.