The Fabulous Thunderbirds

In 1979 nam de band hun debuutalbum op, dat op traditionele wijze rock-'n-roll, countryrock en rhythm-and-blues verenigde. Tijdens de opnamen van What's the Word verliet Buck de band en werd hij vervangen door Fran Christina. In 1981 verscheen dan het bluesalbum Butt Rockin' . In 1982 kwam het door Nick Lowe geproduceerde album T-Bird Rhythm op de markt, dat ook een sterke blues bood.

Korte tijd later verloor de band het platencontract, waarop Ferguson de band verliet en werd vervangen door Preston Hubbard. Dave Edmunds was in 1986 de producent van het album Tuff Enuff, waaruit de singles Tuff Enuff en Wrap It Up werden gehaald. Het werd het grootste succes van de band. Op het album zijn o.a. ook de pianist Chuck Leavell van de Allman Brothers en David Hidalgo en César Rosas van Los Lobos te horen.

Het album Hot Number (1987) en de daarbij behorende single Stand Back hadden niet zoveel succes als de voorganger. Ook al werd de plaat geprezen door de critici, de songs leken te veel op die van Tuff Enuff. Hetzelfde telde ook voor Powerful Stuff (1989) en de gelijknamige single.

In 1990 verliet Vaughan dan officieel de band en werd hij vervangen door Duke Robillard. Het tijdens deze periode opgenomen album Walk That Walk, Talk That Talk flopte. Jimmy Vaughan is op dit album naast Duke Robillard weliswaar te horen, maar wordt echter niet vermeld. De opnamesessies beschrijft hij naar aanleiding van de ruzie met Wilson als vreselijk. Spoedig daarna werden The Fabulous Thunderbirds ontbonden.

In 1993 arrangeerde Wilson een reünie, waarvoor hij Doyle kon strikken. Ze namen het album Wrap It Up op, dat weliswaar ook flopte, maar desondanks goede kritieken kreeg. Het volgende album Roll the Dice, dat ook door de critici werd geprezen, werd ingespeeld in de bezetting Wilson, Christina, Gene Taylor, Danny Kortchmar, Kid Ramos und Harvey Brooks. Op de productie High Water uit 1997 werd Wilson begeleid door Kortchmar und Steve Jordan.