Exercise Tiger

Een DUKW en brandstof bij Slapton

Oefening op 25 april 1944

De militaire bonzen die in januari 1943 Operatie Overlord op punt stelden tijdens een vergadering in Casablanca, beslisten dat eerst een complete oefening van de landing nodig zou zijn. D-Day moest worden geoefend met mariniers, infanteristen en LST's. Scene voor de oefening werden de stranden van Slapton in het Zuidengelse graafschap Devon. Maar het Britse en Amerikaanse leger hadden meer plaats nodig dan enkel de stranden. De oplossing leek simpel : acht dorpen rond Slapton met in totaal 3000 inwoners moesten worden geëvacueerd, sommigen waren tot die evacuatie nog nooit buiten hun dorp geweest. Op 12 november 1943 werd de bevolking ingelicht: tegen 20 december moesten de 180 boerderijen en de 12141 ha waarop ze lagen, leeg zijn. De boeren begrepen de zaak niet, hun vruchtbare grond produceerde tonnen groenten en graan die meer dan hoognodig waren. Nu werd hen opdracht gegeven alles achter te laten en tegen niemand te reppen over wat hen overkwam. De 750 families vonden onderdak bij verwanten of kennissen. Op 20 december 1943 lagen acht spookdorpjes te wachten op de soldaten.

Dit oefengebied werd gebruikt door "Force U", de Amerikaanse troepen die de aanval op Utah Beach zouden moeten uitvoeren. Slapton Sands werd gekozen vanwege vergelijkbare omstandigheden met Utah Beach, namelijk een kiezelstrand, gevolgd door een strook land en daarna een meer.

De landingsoefeningen begonnen in december 1943. Exercise Tiger was een van de grotere landingsoefeningen in april en mei 1944. De oefening zou van 22 tot en met 30 april 1944 duren en omvatte alle aspecten van de invasie met als hoogtepunt een landing op Slapton Sands. Op 9 tanklandingsschepen (LSTs) bereidden 30.000 troepen zich voor op een oefen-invasie, waarbij met scherp geschoten zou worden.

Bescherming van het oefengebied kwam van de Royal Navy. Twee torpedobootjagers, drie torpedoboten en twee kanonneerboten patrouilleerden bij de ingang van 'Lyme Bay' en torpedoboten hielden de omgeving van Cherbourg in de gaten, waar de Duitse E-boten gestationeerd waren.

Tijdens de eerste fase van de oefening werd er gefocust op het in juiste volgorde inschepen. Dit duurde van 22 tot en met 25 april. In de avond van 26 april gingen de eerste troepen aan boord van hun schepen en voeren uit. Het was de bedoeling om de oversteek van het Kanaal na te bootsen door via een omweg naar Slapton te varen, om daar bij het ochtendgloren van 27 april aan te komen.

De eerste oefenaanval vond plaats in de ochtend van 27 april 1944 en werd ontsierd door een incident met eigen vuur. Het uur U (H-hour) was gepland voor 7:30 en tijdens de oefening zou met scherp geschoten worden om de troepen te laten wennen aan het zicht, de geluiden en zelfs geuren van een marine bombardement. Om dezelfde reden zouden de troepen aan land, die de Duitsers speelden, met scherp over de hoofden van de landende troepen schieten. Dit alles op bevel van generaal Dwight Eisenhower die vond dat de troepen gehard moesten worden door blootstelling aan echte gevechtscondities. Vijftig minuten voor de landing zou een marinebombardement uitgevoerd worden.

Een aantal landingsschepen voor die ochtend waren vertraagd en de officier van dienst, de Amerikaanse admiraal Don P. Moon, besloot de landing met een uur uit te stellen, naar 8:30. Een aantal landingsschepen die wel op tijd waren ontvingen dit bericht niet en landden op het originele tijdstip. De marine bombardeerde het strand terwijl de eerste troepen al geland waren, wat resulteerde in een onbekend aantal slachtoffers. Geruchten binnen de vloot spraken van 450 gesneuvelde militairen.