Eva Lechner

Lechner begon in 2000 met racen in competitie. In de periode bij de jeugd werd ze vijfmaal Italiaans kampioene. 2007 was haar laatste jaar bij de beloften. Tijdens dit seizoen bevestigde ze haar status van groot talent. Tijdens het Europees kampioenschap te Cappadocië wist ze Elisabeth Osl en Tereza Huřiková af te houden en zich tot Europees kampioene bij de beloften te kronen.

Vanaf 2008 kwam ze uit bij de profs. Ze wist er meteen goede resultaten te behalen, door haar tweede plaats tijdens de Wereldbeker te Vallnord kwalificeerde ze zich voor de Olympische Spelen. Ze eindigde uiteindelijk als 16de. In 2009 wist ze zich zowel van de nationale titel te verzekeren in het mountainbiken en het veldrijden. Dit herhaalde ze in 2010, sterker nog ze behaalde ook haar eerste zegen in de Wereldbeker mountainbike. Tijdens de tweede manche van het seizoen in Houffalize won ze in regenachtige omstandigheden de spurt van Willow Koerber. Ook reed ze een EK in Israël waarop ze derde werd. Eerder dat jaar was ze tijdens het WK cyclocross ook vijfde geworden. 2011 was een stil jaar voor Lechner. In 2012 bereikte ze voor de tweede maal de olympische spelen. Ditmaal eindigde ze als 17de. In het seizoen 2013 stootte ze definitief door naar de top. Ze wist de eerste wereldbeker van het seizoen te winnen, in het Duitse Albstadt wist ze de Poolse Maja Włoszczowska 8 seconden voor te blijven. Later behaalde ze nog twee tweede plaatsen in respectievelijk Hafjell en Vallnord. Op het EK eindigde ze dat jaar ook tweede. Ook tijdens het veldritseizoen 2013-2014 brak ze door. Ze begon haar veldseizoen met de Citadelcross, hier eindigde ze op een MTB parcours als vierde. In Diegem leek ze te gaan winnen, ze moest in de laatste ronde echter haar meerdere erkennen in Sanne Cant. Tijdens de laatste twee wereldbekers in Nommay en Rome werd ze telkens derde, het leverde haar een zevende plek op in de eindrangschikking van de Wereldbeker. Ook 2014 begon goed, op het WK Veldrijden werd ze tweede, achter Marianne Vos.