Eva Haule

Ze werd rond 1984 lid van de RAF en behoorde bij de zogenaamde ,,derde generatie“. Haule was betrokken bij talrijke aanslagen en terroristische operaties van de RAF zoals de overval op een wapenhandel in Maxdorf in de buurt van Ludwigshafen op 5 november 1984. Hierbij maakte de RAF 22 vuistvuurwapens , twee geweren en zo’n 2.800 stuks munitie buit. Ze nam ook deel aan de poging tot een bomaanslag op de NAVO-school in Oberammergau, op 18 december 1984. De aanslag („Kommando Jan Raspe“) mislukte als gevolg van een technisch defect. Haule had de met explosieven geladen auto voor de school geparkeerd en daarmee talrijke doden in koop genomen.

In Wiesbaden vermoordden RAF terroristen op 8 augustus 1985 de Amerikaanse soldaat Edward Pimental om in bezit te komen van zijn identiteitsbewijs. Hierbij was ook Birgit Hogefeld betrokken. Het identiteitsbewijs werd gebruikt door „Kommando George Jackson“ bij een aanslag op een explosievenopslag van het Amerikaanse leger in Frankfurt am Main. Hierbij vielen twee doden, elf gewonden en bedroeg de materiële schade een miljoen Duitse Mark. Ook bij deze aanslag was Haule betrokken.

Na een tip van een gast werd Haule op 2 augustus 1986 in een ijscafé in Rüsselsheim samen met de destijds 23-jarige Luitgard Hornstein en de 26-jarige Christian Kluth gearresteerd. Op de aanhouding van Haule stond een beloning van 50.000 Mark. Het duurde 7 jaar voordat weer een lid van een RAF-commando werd gearresteerd.

Haar beide begeleiders werd lidmaatschap van een illegale militante organisatie verweten. Ze werkten vanuit Düsseldorf in vooral Nordrhein-Westfalen. Al sinds het begin van de jaren zeventig waren er pogingen ondernomen tot het oprichten van een „Rote Ruhr Armee“ (Rode Ruhr leger). Aanstichters van deze parallel ten opzichte van de „Rote Armee Fraktion“ geplande organisatie werden echter gearresteerd en veroordeeld.

Op 1 september 1987 begon de rechtszaak tegen Haule en haar beiden begeleiders voor het gerecht van Stuttgart.

Wegens haar lidmaatschap van de RAF, valsheid in geschifte, heling, het handelen in strijd met de Duitse wapenwet, de overval op de wapenhandel in Maxdorf en de poging tot een bomaanslag in Oberammergau werd ze op 28 juni 1988 tot een gevangenisstraf van 15 jaar veroordeeld.

Deze straf liep af in 2001 leidde nieuwe bewijzen tot een nieuw proces tegen Haule voor het gerechtshof van Frankfurt. Sinds 7 januari 1993 liep er een onderzoek van het openbaar ministerie tegen Haule wegens een drievoudige moord en een 23-voudige poging tot moord omdat ze in 1985 bij de moord op Pimental en de bomaanslag op de Amerikaanse luchtmachtbasis in Frankfurt betrokken zou zijn geweest.

De verdenking ontstond na de vondst van brieven in de gevangeniscel van een van de RAF-leden waarin ze haar betrokkenheid toegeeft. Aanwijzing was een brief waarin Haule over de RAF als „wij“ schreef en een politieke inschatting gaf van de aanslag. Wegens de moord op de Amerikaanse soldaat en wegens de op 8 augustus 1985 verrichtte bomaanslag op de Amerikaanse luchtmachtbasis in Frankfurt werd Haule door het gerechtshof van Frankfurt op 28 april 1994. In eerste instantie zat ze gevangen in de vrouwengevangenis van Frankfurt-Preungesheim. De laatste periode van haar straf zat ze uit in de vrouwengevangenis van Berlin-Neukölln.

Haule liet in maart 2005 nog een keer van zich spreken in het kader van een tentoonstelling „Kunst von Außenseitern“ (Kunst voor buitenstaanders) in het Huis van Afgevaardigden van Berlijn, van haar eigen portretfoto’s die ze van vrouwelijke gevangenen had gemaakt. Haar deelname veroorzaakte een protestgolf onder de afgevaardigden en het publiek. Bij een tweede tentoonstelling (afstudeerwerk van de school voor fotografie) in maart 2007 zonder enig protest plaats in Galerie VolkArt Berlin.[1]

Op eigen verzoek werd een vervroegde voorwaardelijke vrijlating op 16 augustus 2007 gehonoreerd. Het gerechtshof van Frankfurt zette de rest van haar levenslange gevangenisstraf om in een voorwaardelijke straf van vijf jaar. De verantwoordelijke senaat had hiertoe de veroordeelde tweemaal persoonlijk gehoord en was tot de conclusie gekomen dat Haule niet langer een gevaar voor de maatschappij vormde. Haule had op een overtuigende manier duidelijk gemaakt dat ze geweld in de vorm van „gewapende strijd“ niet meer als geschikt middel voor nastreven van politieke doelen zag.[2]

Haule werd op 17 augustus 2007 ontslagen uit de vrouwengevangenis Berlin-Neukölln.