Ernie Fields

Fields groeide op in Oklahoma. Hij begon een opleiding als electricien en speelde trombone in de Marching Band van het Tuskegee Institute. In Tulsa werkte hij vervolgens als amateurmuzikant en speelde ook saxofoon. Aan het begin van de jaren 1920 richtte hij de band Royal Entertainers op, waarmee hij vooreerst in Tulsa County in bars, tijdens dansevenementen en jaarmarkten optrad. Pas tijdens de jaren 30 begon hij professioneel met zijn Territory Band te touren door de zuidwestelijke Verenigde Staten. In 1939 werd hij ontdekt door John Hammond, die sterren als Charlie Christian en Benny Goodman onder contract had, die hem op korte termijn een contract aanbood voor zijn label Vocalion.

Sinds eind jaren 40 werkte Fields met een kleinere band en wisselde stilistisch van de bigband-swing naar de R&B. Tijdens de late jaren 50 verhuisde hij naar Los Angeles om de studioband voor Rendezvous Records te leiden, waarin Ernie Freeman (piano), René Hall (gitaar), Plas Johnson (saxofoon) en Earl Palmer (drums) speelden. Een internationale hit werd zijn met deze band ingespeelde R&B-versie van In the Mood uit 1959 van Glenn Miller met een 4e plaats in de US-charts en een 13e plaats in de UK-charts. Ook met zijn versie van Millers Chattanooga Choo Choo was hij succesvol. In 1966 trok Fields zich terug uit de muziekbusiness om als promotor en talentmanager te werken in Tulsa.

Field zoon Ernie Fields junior werd bekend als saxofonist, bandleader en muziekproducer.