Encomienda
De encomienda was een manier (systeem) om in Spaans-Amerika aan grond te komen in de tijd van de Spaanse overheersing (16e/17e eeuw). Uitsluitend rijke, Spaanse mannen konden van dit systeem gebruikmaken. Kort: encomienda's zijn grote stukken land die aan Spaanse kolonisten werden toegekend.
Encomiendas waren een vorm van plaatselijke slavernij. In de encomienda verleende de Spaanse Kroon aan een Spanjaard, encomenderos, een bepaald aantal inboorlingen toe voor het verrichten van arbeid. Inheemse leiders werden belast deze te bezorgen. Op hun beurt moesten encomenderos ervoor zorgen dat de encomienda-inboorlingen onderwijs kregen in het christelijk geloof en de Spaanse taal, en hen beschermen tegen strijdende stammen of piraten; ze moesten de rebellie tegen Spanjaarden onderdrukken en de infrastructuur onderhouden.
Deze gedwongen arbeid viel niet in de smaak bij sommige gelovigen, zoals Bartolomé de las Casas, die het encomienda-systeem fel bekritiseerde. Onder meer door de druk van De las Casas kwam men in Spanje tot een reeks wetten (de leyes de Burgos en de nuevas leyes, Nieuwe Wetten) die uiteindelijk de dwangarbeid van de inheemse bevolking verboden. Om dit verlies aan mankracht te compenseren, gingen de Spanjaarden (naar het voorbeeld van de Portugezen) ertoe over Afrikaanse slaven te gebruiken om hun landen te bewerken.