Emil Van den Bossche
Pierre Elysée (Emil) Van den Bossche (Willebroek, 14 juni 1849 – Haarlem, 20 november 1921) was een Belgische beeldhouwer, die werkzaam was in Nederland.[1]
Emil Van den Bossche
| ||||
 | ||||
Preekstoel in de Sint-Nicolaaskerk. Ontworpen door A.C. Bleijs, uitgevoerd door Van den Bossche. | ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Volledige naam | Pierre Elysée Van den Bossche | |||
| Geboren | 14 juni 1849 | |||
| Overleden | 20 november 1921 | |||
| Geboorteland | België | |||
| Beroep(en) | beeldhouwer | |||
| RKD-profiel | ||||
| ||||
Leven en werk
Van den Bossche werd opgeleid aan de École des Beaux Arts in Brussel. Hij vestigde zich in 1878 vanuit België in Amsterdam en was er enkele jaren assistent van Eduard Colinet aan de Quellinusschool.[2] Hij maakte veel religieus werk, zoals kruiswegstaties voor de Mozes en Aäronkerk en altaren en een Christusbeeld voor de Sint-Nicolaaskerk in Amsterdam. In 1906 verzorgde hij het beeldhouwwerk voor het grafmonument van de familie Wiegman-Dobbelmann.
In 1893 startte hij samen met Willem Crevels het Atelier Van den Bossche en Crevels. Zij waren onder meer verantwoordelijk voor het beeldhouwwerk aan de Gouden Koets (1898). In 1919 verhuisde hij naar Haarlem, waar hij twee jaar later overleed.
Zie ook
Bronnen, noten en/of referenties
|