Elmer Schoebel

Schoebel begon als een pianist voor stomme films in Champaign (Illinois) en speelde van 1912 tot 1917 in de vaudeville. In 1920 speelde hij met de 20th Century Jazz Band in Chicago, die in 1921 ook Muggsy Spanier omvatte. In 1922/23 was hij bij de New Orleans Rhythm Kings (NORK of het Friars Society Orchestra, zoals ze zichzelf toen noemden), met wie hij ook opnam. Hij leidde vervolgens zijn eigen band in 1924/25 en speelde in 1925 in het Isham Jones Orchestra in New York. Na zijn terugkeer in Chicago speelde hij o.a. met Louis Panico en Art Kassel (1928), 1927 met zijn eigen band en arrangeerde hij voor Melrose Publishing. In 1935 was hij een arrangeur voor Ina Ray Hutton en vervolgens een senior-arrangeur voor Warner Brothers Publications in New York gedurende tien jaar. Van 1950 tot 1953 speelde hij met Conrad Janis, 1958 met "Blue Steele's Rhythm Rebels" en later met zijn eigen band in Saint Petersburg in Florida. Schoebel is vooral bekend als componist van verschillende jazzstandaarden zoals Bugle Call Rag, Nobody’s Sweetheart Now, Spanish Shawl, Farewell Blues (als co-componist), Copenhagen en Prince of Wails. Zijn enige opnamen onder zijn eigen naam uit 1929 zijn Copenhagen en Prince of Wails.

Elmer Schoebel overleed in december 1970 op 72-jarige leeftijd.

• Carlo Bohländer, Karl Heinz Holler, Christian Pfarr: Reclams Jazzführer. 3., neubearbeitete und erweiterte Auflage. Reclam, Stuttgart 1989, ISBN 3-15-010355-X.