Elena Ceaușescu

Haar vader was boer. Op school was Elena goed in handwerk, zingen en gymnastiek. Ze maakte haar school niet af en ging op het land werken. Later trok ze met haar broer naar Boekarest en ging ze als arbeidster in een kleine medicijnfabriek werken. Hier ontwikkelde ze een belangstelling voor scheikunde. Elena Ceaușescu was voor de Tweede Wereldoorlog lid van de Roemeense Communistische Partij (RCP). Na de oorlog trouwde zij (met goedkeuring van de partij) met Nicolae Ceaușescu, toen secretaris van de communistische jeugdbeweging.

Hoewel haar man in 1965 partijleider werd van de RCP en in 1967 voorzitter van de Staatsraad (dat wil zeggen staatshoofd), bleef Elena aanvankelijk op de achtergrond. Nicolae had (nog) geen behoefte aan een machtige vrouw met politieke ambities aan zijn zijde. Elena wist 'carrière' te maken binnen de wetenschappelijke wereld. In de jaren zestig studeerde ze 'af' in de natuur- en scheikunde. In 1967 werd de naar verluidt half-analfabete Elena tot voorzitster van de Sectie Natuurkunde van de Opperste Economische Raad (ICECHIM) gekozen, een verkiezing die niet onomstreden was. Sindsdien 'schreef' zij diverse wetenschappelijke publicaties (later bleek dat anderen het schrijfwerk hadden verricht in opdracht van haar en onder haar naam) en werd ze diverse malen in landen onder bevriende regimes onderscheiden voor haar prestaties op wetenschappelijk gebied. Haar titel dr.h.c.mult. Elena Ceaușescu was echt, alhoewel het een ruilmiddel was voor een charmeoffensief naar een aantal kapitalistische landen.

Ook ambieerde professor doctor ingenieur Elena Ceaușescu een politieke carrière. In 1973 maakte haar man haar lid van het Politieke Uitvoerende Comité (politbureau) van de RCP en vanaf het begin van de jaren tachtig was zij tevens vicepresident. Men verwachtte dat Elena haar man zou opvolgen wanneer deze kwam te overlijden.

In december 1989 kwam het echtpaar Ceaușescu tijdens een massale volksopstand ten val. De Ceaușescu's werden op 25 december, na een schijnproces voor een geheim militair tribunaal schuldig bevonden aan de dood van 60.000 mensen[1] in Timișoara en prompt gefusilleerd. De opnamen van het proces en de executie werden wereldwijd verspreid.

Het echtpaar Ceaușescu werd vervolgens op een militaire begraafplaats in Boekarest begraven, waarbij een valse naam op de houten kruisen was gezet. Dat moest grafschennis voorkomen. Hun drie kinderen hebben lang betwijfeld of het paar inderdaad daar begraven was. Mede doordat de gebeurtenissen in december 1989 elkaar in een hoog tempo opvolgden, verkeerden familieleden jarenlang in onzekerheid of de lichamen op de begraafplaats wel echt die van de Ceaușescu's waren. In juli 2010 werd het aangewezen graf met het oog op een forensisch onderzoek uitgegraven, nadat de (schoon)kinderen van het paar daar vijf jaar juridische strijd voor hadden geleverd.[2] Op 3 november 2010 werd door de directeur van het nationale forensisch instituut bekendgemaakt, dat het lichaam van Elena Ceaușescu niet met zekerheid geïdentificeerd kon worden bij het DNA-onderzoek. Daarvoor zou er te weinig vergelijkingsmateriaal zijn. Het mannelijke stoffelijk overschot was volgens het instituut inderdaad van Nicolae Ceaușescu. DNA-testen hadden dit uitgewezen.[3]

Zoia en Elena Ceaușescu in 1978

Nicolae en Elena Ceaușescu kregen twee zonen - Valentin en Nicu - en een dochter Zoia.

• Schijnproces en executie
• Massagraf in Timișoara

Zie de categorie Elena Ceaușescu van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.