Eerste consul

Eerste consul was een titel die Napoleon Bonaparte had bedacht na zijn staatsgreep van 9 november 1799, toen hij het Directoire, de toenmalige regering, afzette. Oorspronkelijk was het plan dat er drie consuls tegelijk zouden regeren. De eerste consul zou de binnenlandse gebieden besturen, de tweede consul zou de veroverde buitenlandse onder zijn hoede nemen. De derde consul Charles François Lebrun zou als een soort ambassadeur optreden. Al snel bleek dat dit plan een andere uitwerking kreeg. Napoleon bleek al snel alle macht in handen te hebben. Nadat hij zijn ambtstermijn van tien jaar door middel van een plebisciet verlengde tot levenslang, kroonde hij zichzelf in 1804 tot keizer in de Notre-Dame in Parijs.

Napoleon als eerste consul