Eduardo Manet
Eduardo Manet (Havana, 19 juni 1930) is een Frans-Cubaans schrijver en cineast. Hij is een van de belangrijkste dramaturgen uit de tweede helft van de twintigste eeuw. Zijn werk is in vele talen vertaald en opgevoerd.
Levensloop
Na onderwijs te hebben genoten bij Jacques Lecoq, trad hij toe tot diens toneelgroep, samen met Philippe Avron, Isaac Alvarez, Elie Pressmann enz. In 1968-1969 gaf hij les in de School Lecoq.
Hij was redactielid van het Institut cubain d'art et d'industrie cinématographique (Icaic) (1961-1968) en secretaris van het Centre français du théâtre (1995-1998).
In 1960 keerde hij naar Cuba terug en werd er directeur van het National Dramatic Ensemble, binnen het nationaal theater van Cuba. Toen in 1968 Fidel Castro de Sovjetinvasie in Tsjecho-Slowakije steunde, keerde Manet definitief naar Parijs terug.
Publicaties
- Les Étrangers dans la ville, roman, 1960
- Un cri sur le rivage, roman, 1963
- Les nonnes, toneel, 1969
- L'Autre Don Juan, 1973
- Un balcon sur les Andes, toneel, 1978
- Les Chiennes, toneel, 1987
- L'Île du lézard vert, roman, 1992
- Rhapsodie cubaine, 1996, Prix Interallié 1996
- D'amour et d'exil, 1999, Prix Relay 1999
- Mes années Cuba, 2004
- Ma vie de Jésus, roman, 2005
- Un Français au cœur de l'ouragan cubain, roman, 2006
- La Conquistadora, roman, 2006
- La Maîtresse du commandant Castro, roman, 2008
- Un Cubain à Paris, verhaal, 2009
- La Mauresque, roman, 2009
- Comment avoir du panache à tout âge, 2009
- Les Trois Frères Castro, 2010
- Quatre villes profanes et un paradis, 2010
Filmografie
Als scenarist
- Bolivar et le congrès de Panama, téléfilm, 1979
- Un balcon sur les Andes, téléfilm van Jacques Audoir, 1982
- Vroum-vroum, film van Frédéric Sojcher, 1995
Theater
- 1972: Les borgnes, regie door Patrick Roegiers, Théâtre national de Belgique