Ed Nijpels

In 1968 werd hij lid van de VVD. Hij studeerde aan de Rijksuniversiteit Utrecht in de vrije studierichting van Rechten, waardoor hij drs. werd en geen mr. Vóór zijn politieke carrière was hij leraar maatschappijleer op het R.K. St. Gertrudislyceum te Roosendaal. In september 1976 werd hij lid van de gemeenteraad van Bergen op Zoom. Dat was hij in totaal zes jaar. Hij werd op 8 juni 1977 lid van de Tweede Kamer en op 20 april 1982 koos de fractie hem tot fractievoorzitter en politiek leider als opvolger van Hans Wiegel.

Onder de leus "gewoon jezelf kunnen zijn" won de VVD op 8 september 1982 bij vervroegde verkiezingen tien zetels en kwam daarmee op 36 zetels in de Tweede Kamer. Nijpels wist door de verkiezingsuitslag de vorming van het kabinet-Lubbers I (1982-1986) tot stand te brengen.

Hij kreeg tijdens deze kabinetsperiode te maken met diverse affaires. De grootste was de ondergang van het Rijn-Schelde-Verolme concern, die leidde tot de eerste parlementaire enquête sinds die van 1946 over het beleid van de Nederlandse regering in ballingschap in Londen tijdens de Tweede Wereldoorlog. De minister van economische zaken en vicepremier van de VVD, Gijs van Aardenne, was na deze enquête "aangeschoten wild", wat de oppermacht van CDA-premier Ruud Lubbers nog verder vergrootte.

In 1986 kreeg hij de schuld van de verkiezingsnederlaag toen de VVD negen zetels verloor.

Hij werd vervangen door Joris Voorhoeve als fractievoorzitter en politiek leider van de VVD. Ondanks de verkiezingsnederlaag kreeg Nijpels een ministerschap in het kabinet-Lubbers II (1986-1989) aangeboden. Hij werd minister van VROM. Als minister kreeg hij bijzonder veel waardering en respect van zowel coalitie als oppositie voor zijn milieubeleid. Zo bracht hij in mei 1989 het NMP (Nationaal Milieubeleidsplan) uit.

Na zijn ministerschap werd hij opnieuw lid van de Tweede Kamer, van 14 september 1989 tot 4 april 1990. Hij vertrok in 1990 om burgemeester van Breda te worden. Dat was hij van 1 april 1990 tot 1 juli 1995. Van 1995 tot 1999 was Nijpels directeur van een Arbodienst, begin 1999 werd Nijpels Commissaris der Koningin in de provincie Friesland. Nijpels bleef CdK tot 1 mei 2008. Gedurende zijn tijd als CdK had Nijpels veel nevenfuncties waaronder vanaf 2004 een commissariaat bij de DSB Bank.

Nijpels bleef Commissaris der Koningin tot 1 mei 2008. Hij trad terug omdat zijn vrouw Elsbeth Janmaat in Maleisië ging werken, waardoor Nijpels uit Nederland vertrok. Daarna werd zijn hoofdfunctie het voorzitterschap van NLingenieurs, de brancheorganisatie van de Nederlandse advies- en ingenieursbureaus. Nijpels hield ook vele nevenfuncties.

Naast zijn hoofdfuncties als voorzitter van NLingenieurs en bestuursvoorzitter van het ABP (vanaf 1 augustus 2009, opgestapt 19 februari vanwege DSB-geruchten) heeft Nijpels tientallen nevenfuncties, waaronder voorzitter SENA (Stichting ter Exploitatie van Naburige Rechten), commissaris bij de inmiddels failliet verklaarde DSB Bank (tot 29 september 2009), voorzitter Stichting Ronald McDonald Kinderfonds, voorzitter Raad van Toezicht van het Kadaster, voorzitter van branche vereniging GeoBusiness Nederland, bestuursvoorzitter Stichting Milieu Centraal[1], voorzitter Raad van Toezicht Reclassering Nederland, voorzitter Raad van Toezicht TROS, voorzitter Internationale Architectuur Biennale Rotterdam en voorzitter Stichting Garantiefonds Gerechtsdeurwaarders.[2] Tevens is Nijpels lid van het dagelijks bestuur van VNO-NCW.

Van 1990 tot 1999 was Nijpels voorzitter van het Wereld Natuur Fonds (WNF). Van 1 juli 2008 tot 1 juli 2014 was hij voorzitter van het Bosschap, waarbij hij zowel in 2010 als 2012 voor twee jaar werd herbenoemd. Ook is Ed Nijpels lid van het genootschap De Heeren Zeventien uit Friesland waar de machtigste bestuurders uit bedrijfsleven en overheid in Friesland, elkaar jaarlijks in alle beslotenheid ontmoeten op landgoed Lauswolt.

Op 15 augustus 2014 werd Nijpels benoemd tot kroonlid van de Sociaal-Economische Raad (SER). Hij werd daar voorzitter van de Borgingscommissie Energieakkoord.[3][4]

Nijpels is voorzitter van het Klimaatberaad.

Eind jaren tachtig was Nijpels co-presentator van het televisieprogramma Tros Aktua in Bedrijf van de TROS. Daarin werd aandacht besteed aan Nederlandse bedrijven die innovatief werkten. Het programma presenteerde Nijpels naast presentatrice Tineke Verburg.[13] In november 2007 werd Nijpels benoemd tot lid van de Raad van Toezicht van de omroepvereniging TROS.[14] Daar kwam op 30 november 2013 de rol van voorzitter bij voor de fusie-omroep AVROTROS.[15]

In de film De schippers van de Kameleon, uitgebracht in 2003, speelde Nijpels zichzelf als Commissaris van de Koningin van Friesland, een rol die hij ook vervulde in het tweede deel van de Kameleon-filmreeks. Ook zijn zoon Boyan speelde een klein rolletje in deze film.

Op 20 november 1989 werd Nijpels benoemd tot ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Tevens is hij benoemd tot commandeur in de Orde van Oranje-Nassau. Hij kreeg deze hoge onderscheiding voor zijn inspirerende bijdrage aan natuurbescherming en -ontwikkeling tijdens zijn voorzitterschap van het Wereld Natuur Fonds (WNF).[16]

Henk Spaan speelde in 1986 in het tv-programma Verona (het voormalige Pisa) een persiflage op Nijpels als 'Ed Raket (in het Kabinet)' in de aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen dat jaar waarbij Harry Vermeegen zijn campagneleider speelde.

Zie de categorie Ed Nijpels van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

	Volkspartij voor Vrijheid en Democratie
Volksvertegenwoordigers en bestuurders: Eerste Kamerleden · Tweede Kamerleden · Europees Parlementsleden · bewindslieden Partijleider: Pieter Oud · Edzo Toxopeus · Molly Geertsema · Hans Wiegel · Ed Nijpels · Rudolf de Korte · Joris Voorhoeve · Frits Bolkestein · Hans Dijkstal · Gerrit Zalm · Jozias van Aartsen · Mark Rutte Partijorganisatie: partijvoorzitters · TeldersStichting · JOVD — Voorgangers: Partij van de Vrijheid · Comité-Oud