Eberhard Rebling

Eberhard Rebling stamt uit een Pruisissche officiersfamilie. De enige muziek waarvoor zijn vader zich interesseerde waren militaire marsen, maar deze weigerde Eberhard zijn leven lang te spelen. In 1929 won hij als pianist een eerste prijs bij het "Interpretenwettbewerb des Deutschen Künstlerverbandes". Hij studeerde aan de Friedrich-Wilhelms-Universität in Berlijn muziekgeschiedenis, Duits en filosofie. In 1935 promoveerde hij op het proefschrift Die soziologischen Grundlagen der Stilwandlung der Musik in Deutschland um die Mitte des 18. Jahrhundert.

Eberhard Rebling verkeerde in linkse kringen en schreef in 1934 voor de verboden communistische partij een rapport over de situatie van het muzikale en culturele leven in Duitsland. Na zijn promotie bleef hij nog zo lang in Duitsland tot hij zijn schulden, die hij voor zijn promotie had gemaakt, afbetaald had. In 1936 vertrok hij met twee koffers, een typemachine en 10 mark naar Nederland, waar hij zich onder valse naam in Den Haag vestigde. Hier verdiende hij zijn geld als pianist, muziekleraar en met voordrachten. Spoedig maakte hij ook naam als recensent. In 1937 leerde hij Rebekka Brilleslijper, beter bekend onder het pseudoniem Lin Jaldati, kennen. Lin maakte carrière met het zingen van Jiddische liederen, waarbij Eberhard haar begeleidde. Tijdens de oorlog gaven zij onderdak aan Joodse onderduikers. In 1944 werden zij verraden. De meeste onderduikers werden opgepakt, Eberhard kon ontkomen. Lin werd in Bergen-Belsen geïnterneerd, waar zij en haar zuster Jannie als enigen uit de familie Brilleslijper de oorlog overleefden.

Na de oorlog werd Eberhard Rebling lid van de Communistische Partij Nederland, waarvan Lin al langer lid was. Samen met hun dochters Katinka en Jalda ondernamen ze tournees door Europa en Azië. In 1952 vestigden zij zich in Oost-Berlijn, waar Eberhard hoofdredacteur van het tijdschrift Musik und Gesellschaft werd en vanaf 1959 rector van de Hochschule für Musik „Hanns Eisler“ in Berlijn. In 1960 werd hij lid van de SED en in 1963 werd hij verkozen in de Volkskammer.

Op 10 oktober 2007 ontving Rebling, na lang aarzelen zijnerzijds[1], de Yad Vashem-onderscheiding uit handen van de Israëlische consul in Berlijn[2].

Eberhard Rebling overleed aan de gevolgen van een dubbele longontsteking.