Duane Eddy

Duane Eddy (Corning, New York, 26 april 1938) is een Amerikaanse gitarist. Hij brak eind jaren vijftig in de VS door met een aantal instrumentale rock-'n-rollhits en wordt sindsdien beschouwd als een belangrijke grondlegger van het "twangy" gitaargeluid: een stijl waarbij vooral losse noten op de lage snaren van de elektrische gitaar worden gespeeld, voorzien van nadrukkelijke galm, vibrato, tremolo en buiging van de snaren.

Duane Eddy
Algemene informatie
Geboren26 april 1938
Land Verenigde Staten
(en) IMDb-profiel
(en) Allmusic-profiel
Portaal    Muziek

Aan het begin van de jaren zestig was Eddy een van de populairste artiesten van Amerika. Gedurende zijn carrière werden over de hele wereld meer dan 100 miljoen geluidsdragers van hem verkocht. In 1994 eerde de Amerikaanse muziekindustrie hem door hem op te nemen in de Rock & Roll Hall of Fame. Volgens dat instituut geldt hij zelfs als "de succesvolste instrumentalist in de geschiedenis van de rockmuziek".[1]

Eddy scoorde in de VS vijftien top 40-singles, maar nooit een nummer 1-hit. Tot zijn beroemdste opnames behoren "Because They're Young" (1960), "Rebel Rouser" (1958), "Forty Miles of Bad Road" (1959), "Londonderry Air" (1961), "Dance with the Guitar Man" (1962) en "Boss Guitar" (1962).

Een remake van Henry Mancini's thema van de televisieserie Peter Gunn, die Duane Eddy opnam met de Britse band Art of Noise kreeg in 1986 de Grammy Award voor Beste Rock Instrumental.

Biografie

Eerste stappen

Duane Eddy was vijf jaar oud toen hij zijn familie vermaakte met gitaarimitaties van zijn cowboyheld Gene Autry.

Het gezin Eddy verhuisde begin jaren vijftig naar Phoenix, Arizona waar vader voor Safeways werkte.

Duane kocht zijn eerste gitaar een "Goldtop Les Paul" in 1953. Twee jaar later, op zijn 17e, ging hij spelen samen met schoolmaat Jimmy Delbridge (piano). Het tweetal trad op in en rondom Coolidge en maakte zijn radiodebuut op de lokale zender KCKY. Het duo noemde zich een tijdje "The Pinal Country Twisters" en raakte bevriend met radio-diskjockey Barton Lee Hazlewood. Regelmatig ondernam het trio onder leiding van Lee tripjes naar Phoenix voor countrymuziek in Madison Square Garden, waar de mannen de jonge gitarist Al Casey leerden kennen.

In de zomer van 1955 reden ze gedrieën naar Ramsey's Recorders in Phoenix waar Lee de eerste plaat van het duo Jimmy & Duane produceerde: 'I want some lovin' baby'/'Soda fountain girl'. Hazlewood betaalde $150 om de opnames te persen op het door hem verzonnen EB X. Preston label door Four Star Records in Los Angeles.

In 1956 verscheen het duo op tv (KTVK in Phoenix), in de show 'The Hit Parade'. Eddy ontwikkelde een eigen twangy Rock-'n-Roll-elektrische-gitaar-sound, en maakte zich los van het country-imago.

De doorbraak

Toen hij in 1957 door Dick Clark werd uitgenodigd voor de 'Saturday Night Beechnut Show' waar hij 'Ramrod' ten gehore bracht, stroomden de orders binnen. Vreemd genoeg kreeg Duane alle credits voor 'Ramrod', maar was het Al Casey die speelde op de plaat. Samen met Casey formeerde hij in 1958, in de James Dean-hoogtijdagen, de band The Rebels met Larry Knechtel op piano, Al Casey op gitaar, Jim Horn, Steve Douglas en John Johnson Jr. op sax, Ike Clanton op bas en Mike Bermani op drums. De band speelde in verschillende samenstellingen.

De eerste single die werd opgenomen was "Movin 'n groovin". Die leverde een platencontract met Jamie records op. De eerste echte hit (nummer 6 op 28 juli 1958) was "Rebel Rouser" waarna Lester Still van Jamie met de uitdrukking Twangy op de proppen kwam die Eddy de bijnaam Mr. Twang bezorgde. Inmiddels kreeg hij ook aandacht in Clarks' populaire programma American Bandstand.

Op 9 januari 1959 werd Duane Eddy's debuutalbum, "Have Twangy Guitar Will Travel ", gelanceerd waarmee hij direct groot succes had. De lp bezorgde hem een nummer 5-notering in de lp-lijsten en bleef 82 weken in de hitlijst genoteerd staan. Zijn grootste successen beleefde Duane Eddy in de eerste helft van de jaren zestig.

In 1959 haalde Eddy ook met de single "Forty Miles Of Bad Road" de top 10. Een jaar later vertolkte hij de titelsong van Dick Clarks "Because They're Young", een nummer met Eddy's sonore gitaarsound tegen violen op de achtergrond.

Na 1963 was het scoren van hits voor Duane Eddy voorbij, door opkomst van andere bands/muziekstromingen en met name de Britse invasie van groepen als The Beatles.

In 1962 verwisselde Duane het Jamie records-platenlabel voor RCA en trouwde hij met Phoenix singer/songwriter Jessi Colter, een huwelijk dat standhield tot 1968.

Duane ging in 1965 van RCA naar het Colpix label.

Discografie

Plaat# Titel jaar
EB X Preston
212 Soda Fountain Girl/I Want Some Lovin' Baby 1956
Ford
500 Ramrod/Caravan 1957
Jamie
1101 Moovin 'N' Groovin'/Up & Down 1958
1104 Rebel Rouser/Stalkin 1958
1109 Ramrod/The Walker 1958
1111 Cannonball/Mason Dixon Lion 1958
1117 The Lonely One/Detour 1959
1122 Yep!/Three-Thirty Blues 1959
1126 Forty Miles of Bad Road/Quiet Three 1959
1130 Some Kinda Earthquake/First Love, First Tears 1959
1144 Bonnie Came Back/Lost Island 1960
1151 Shazam!/The Secret Seven 1960
1156 Because They're Young/Rebel Walk 1960
1163 Kommotion/Theme For Moon Children 1960
1168 Peter Gunn/Along The Navajo Trail 1960
1175 Pepe/Lost Friend 1961
1183 Theme From Dixie/Gidget Goes Hawaiian 1961
1187 Ring of Fire/Bobbie 1961
1195 Drivin' Home/Tammy 1961
1200 My Blue Heaven/Along Came Linda 1961
Gregmark
5 Caravan/Caravan Pt.2 1961
Jamie
1206 The Avenger/Londonderry Air 1961
1209 Trambone/The Battle 1962
1224 Runaway Pony/Just Because 1962
RCA
7999 Deep In The Heart of Texas/Saints "&" Sinners 1962
8047 Ballad of Paladin/The Wild Westerner 1962
8087 (Dance With The) Guitar Man/Stretchin' Out 1962
8131 Boss Guitar/Desert Rat 1963
8180 Lonely Boy, Lonely Guitar/Joshin' 1963
8214 Your Baby's Gone Surfin'/Shuckin' 1963
8276 Son of Rebel Rouser/Story of Three Loves 1964
8335 Guitar Child/Jerky Jalopy 1964
8376 Water Skiing/Theme From “A Summer Place” 1964
8442 Guitar Star/The Iguana 1964
8507 Moonshot/Roughneck 1965
Colpix
779 Trash/South Phoenix 1965
788 Don't Think Twice/House of The Rising Sun 1965
795 El Rancho Grande/Poppa's Movin' On 1966
Reprise
0504 Daydream/This Guitar Was Made For Twangin' 1966
0557 Monsoon/Roarin' 1967
0622 Guitar On My Mind/Wicked Woman From Wickenburg 1967
0662 This Town/There Is A Mountain 1968
0690 Niki Hoeky/Velvet Nights 1968

Prijzen

  • 1962 - Guild DE - 500 Signature Guitar
  • Number One Rock and Roll Instrumentalist of All Time - Billboard Magazine
  • 1986 - 'Best Rock Instrumental' Grammy met Peter Gunn
  • Grammy Nomination 'Best Country Instrumental'
  • 1994 - Rock and Roll Hall of Fame Member
  • 1997 - Gretsch Duane Eddy Signature Model DE 6120
  • 2004 - Legend Award - Guitar Player Magazine
  • 2008 - Musicians Hall of Fame.
  • Gibson Duane Eddy Signature Model Guitar 2

Noot

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.