Domenico Quaglio de Jongere

Domenico Quaglio de Jongere (München, 1 januari 1787 – Slot Hohenschwangau bij Füssen, 9 april 1837) was een Duits kunstschilder, etser en architect. Hij was de tweede zoon van Giuseppe Quaglio en lid van de grote Quaglio-familie, Italiaanse kunstenaars die voornamelijk hoftheaters inrichtten.

De Residentie vanaf het noordoosten (1827) Neue Pinakothek

Graftombe van Domenico Quaglio de Jongere op het Alter Friedhof, St. Sebastian, Füssen

Domenico Quaglio werd opgeleid door zijn vader. Vanaf 1819 legde hij zich uitsluitend toe op het schilderen van gebouwen waarvoor hij opdrachten kreeg in de Nederlanden, Frankrijk, Italië en Duitsland. Hij was als architect verantwoordelijk voor de bouw van het neogotisch kasteel van Hohenschwangau, de zomerresidentie van koning Maximiliaan II van Beieren. Dit slot was ook de plaats waar Quaglio overleed.

Referenties

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Domenico_Quaglio_the_Younger op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
M. Bryan, art. Domenico Quaglio the Younger, in W. Armstrong - R.E. Graves (eed.), Dictionary of Painters and Engravers, Biographical and Critical, II, Londen, p. 331.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.