Doggerland

Doggerland of Doggersland was een uitgestrekt gebied tussen Engeland en continentaal Europa. In periodes met een lage zeespiegelstand was dit gebied onderdeel van de droogliggende bodem van de zuidelijke Noordzee. Dit was het geval tijdens elke ijstijd. De laatste keer vond dat plaats tijdens het Weichselien, de koude periode die zo'n 11.000 jaar geleden eindigde. Omstreeks 8200 jaar geleden zou het laatste droge restant na de Storegga-aardverschuivingen verloren zijn gegaan.[1]

Doggerland, moderne reconstructie van de paleogeografie

Het Doggerland zoals Clement Reid dat weergaf in 1913. Hoewel Reid een kanaalrivier aanduidde, stromen de Rijn en Theems bij hem naar het noorden. Het is tegenwoordig duidelijk dat dit een verkeerde aanname was

Mogelijk was Doggerland 10.000 jaar geleden nog uitgestrekter

Doggerland is vernoemd naar de Doggersbank. Dogger is een oud Nederlands woord voor een vissersboot waarmee op kabeljauw (Oudnederlands: dogghe) gevist werd.

Onderzoek

Al in 1913 schreef de Britse paleobotanicus Clement Reid dat de Noordzeebodem archeologische voorwerpen moest bevatten waaronder oude menselijke resten.[2] Destijds waren er te weinig mogelijkheden om de zeebodem goed te onderzoeken. Gedurende de laatste decennia van de twintigste eeuw is echter veel van de huidige Noordzeebodem geologisch in kaart gebracht door de Britse en de Nederlandse geologische diensten. Daarnaast wordt veel onderzoek gedaan door archeologische instellingen in zowel het Verenigd Koninkrijk als Nederland. Verder worden vondsten gedaan door amateurarcheologen en vissers.

Geografie

Tijdens het vroeg-Holoceen was Engeland aan het Europese vasteland verbonden via een brede landbrug tussen Oost-Engeland en Nederland. Zowel de Theems als de Rijn stroomden niet door dit gebied naar het noorden, maar bogen af naar het zuiden door het Nauw van Calais en vervolgens door de nog grotendeels droog liggende bodem van het Kanaal. Het gebied van de landbrug bestond uit heuvelachtig laagland met hier en daar een rivier stromend door een parklandschap. De geulpatronen in de huidige Noordzeebodem van de voormalige rivieren zijn ontdekt met bepaalde seismische detectietechnieken. Een van de grotere geulen werd door de Britse onderzoeker Vince Gaffney de Shotton river genoemd, naar de Kwartairgeoloog Shotton.[3]

Bronnen, noten en/of referenties

Royen, H. van (2015) 'Doggerland, het verdwenen land in de Noordzee' in Geschiedenis, december 2015, derde jaargang, nr. 8, blz. 15
(en) Reid, C., 1913. Submerged Forests. The Cambridge Manuals of Science and Literature, Cambridge University Press
(en) Ch’ng, E., Stone, R.J., Arvanitis, T.N., 2004. The Shotton River and Mesolithic Dwellings: Recreating the Past from Geo-Seismic Data Sources. In: Cain, K., Chrysanthou, Y., Niccolucci, F., Silberman, N. (Red.) Proceedings of the 5th International Symposium on Virtual Reality, Archaeology and Cultural Heritage, VAST (2004), 9 pp. (The Eurographics Association).

Zie de categorie Doggerland van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Royen, H. van (2015) 'Doggerland, het verdwenen land in de Noordzee' in Geschiedenis, december 2015, derde jaargang, nr. 8, blz. 15

[2] (en) Reid, C., 1913. Submerged Forests. The Cambridge Manuals of Science and Literature, Cambridge University Press

[3] (en) Ch’ng, E., Stone, R.J., Arvanitis, T.N., 2004. The Shotton River and Mesolithic Dwellings: Recreating the Past from Geo-Seismic Data Sources. In: Cain, K., Chrysanthou, Y., Niccolucci, F., Silberman, N. (Red.) Proceedings of the 5th International Symposium on Virtual Reality, Archaeology and Cultural Heritage, VAST (2004), 9 pp. (The Eurographics Association).