Dieter Lesage

Professor Dieter Lesage (Roeselare, 1966) is een Belgisch cultuurfilosoof, woonachtig in Berlijn.[1] Hij is verbonden aan de Vrije Universiteit Brussel en werkt rond hegemonie, representatie, arbeid en gemeenschap in kunst en politiek..[2]

Lesage studeerde filosofie aan de Katholieke Universiteit Leuven van 1984 tot 1988 werd daarna aspirant-navorser bij het Nationaal Fonds voor Wetenschappelijk Onderzoek. Van 1988 tot 1990 was hij 'étudiant libre' bij Jacques Derrida aan de École des Hautes Études en Sciences Sociales in Parijs en promoveerde in 1993 aan het Hoger Instituut voor Wijsbegeerte te Leuven met het proefschrift Namen als gezichten. Een consolidatietheorie van de eigennaam. In 1994 was hij wetenschappelijk attaché aan het Centrum voor Europese Cultuur van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten. In 2010 was hij stichtend lid van de Internationale Society for Artistic Research (Bern).[3] Tussen 2013 en 2015 was hij directeur van de filmschool RITCS.[4]

Bibliografie
JaarTitelVertalingUitgeverijISBNOpmerkingen
1993Het lijk van de componist. Over John ZornLeuven, Klapstuk
1996Namen als gezichten. Essay over de faamLeuven, Peeters
1996Onzuivere gedachten. Over het Vlaanderen van de Minister-PresidentAntwerpen, Dedalus
1998Zwarte gedachten. Over BelgiëAntwerpen, Dedalus
2002Peut-on encore jouer Hamlet?Paris, Les Impressions Nouvelles
2004Vertoog over verzet. Politiek in tijden van globaliseringAmsterdam/Antwerpen, Meulenhoff/Manteau
2007A Portrait of the Artist as a DJ. Notes on Ina WudtkeBrussels, VdH Books
2011Black Sound White Cube. Die Audiologie des AusstellungsraumsWenen, Loecker Verlagmet Ina Wudtke
2013After EmpireAraMERmet Herman Asselberghs
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.