Dick van Bekkum

Dirk Willem (Dick) van Bekkum (30 juli 192517 juli 2015)[1] was een Nederlands medicus-radiobioloog. Prof. dr. Van Bekkum studeerde geneeskunde in Leiden, en werd hoogleraar in Leiden en Rotterdam.

In 1959 was Van Bekkum mede-oprichter van de Stichting Federatie van Medisch Wetenschappelijke Verenigingen. Hij was van 1960 tot 1990 directeur van het Radiobiologisch Instituut TNO te Rijswijk.[2] Dit instituut verwierf faam met het onderzoek naar straling op beenmerg, en naar toepassingen daarvan bij leukemie en andere bloedziekten. Van Bekkum deed er ook samen met collega's onderzoek naar beenmergtransplantaties. In 1967 verrichtten ze de eerste succesvolle beenmergtransplantatie bij de mens.[3]

Van Bekkum richtte in 1969 samen met prins Claus de Stichting Bio-Wetenschappen en Maatschappij op. Hij was lange tijd voorzitter van deze stichting. Bovendien was hij redacteur en mede-auteur van een groot aantal cahiers die de stichting publiceerde over ontwikkelingen in de medische wetenschap en met name de ethische en maatschappelijke kanten daarvan. In 1986 ontving hij de FederaPrijs vanwege zijn onderzoek, dat werd samengevat met 'Research: the long road of mouse to man'.[4] In 2009 ontving hij de Van Walree Prijs voor wetenschapsbeoefenaren, samen met Arend Jan Dunning. Hij was mede-oprichter van IntroGene later opgegaan in Crucell.

Van Bekkum overleed op 89-jarige leeftijd aan een hersenbloeding.[5]

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.