Devaluatie
Een devaluatie in een systeem met een vaste wisselkoers is een waardedaling van een munt door ingrijpen van de monetaire autoriteiten. Een bekend voorbeeld is de devaluatie van de gulden vlak na de Tweede Wereldoorlog. Tot een devaluatie wordt besloten door de overheid of de centrale bank; het is dus niet het gevolg van bijvoorbeeld speculatie. Een waardevermindering die niet door de monetaire autoriteiten wordt vastgesteld, maar door verandering in vraag en aanbod op de valutamarkt, heet depreciatie.
Voordeel van een devaluatie is dat de eigen producten in het buitenland goedkoper worden. Dit stimuleert de export, en maakt de import duurder. Het gevolg is meer werkgelegenheid en een verbetering van het saldo van de lopende rekening van de betalingsbalans.
Devaluatie is het tegengestelde van een revaluatie, de stijging van een vaste wisselkoers.
Voorbeeld
Hoewel devaluatie ten opzichte van alle andere munten voorkomt, kan het het best worden geïllustreerd in het geval van slechts één andere munt. Bijvoorbeeld, als Eurolanden met hun handel met de Verenigde Staten een tekort hebben, kan een besluit worden genomen om de euro 10% te devalueren. Terwijl eerder één euro ongeveer 1,35 dollar waard geweest kan zijn, veroorzaakt een 10% devaluatie een waarde van ongeveer 1,20 dollar per euro. Hierdoor worden Amerikaanse producten voor Europa duurder, terwijl Europese producten voor de Amerikanen goedkoper worden. Het nettoresultaat van zo'n devaluatie is dat de uitvoer van Europa neigt te stijgen en de invoer neigt te verminderen. Zo zal het tekort op de handelsbalans verminderen.