Deutscher Soldatenfriedhof Dormans

De begraafplaats werd eind juli 1918 door de Franse militaire autoriteiten aangelegd om zowel de Franse als de Duitse gesneuvelde soldaten te begraven. Deze doden waren het slachtoffer van de gevechten tijdens de Duitse opmars in augustus en september 1914 en de daaropvolgende Eerste Slag bij de Marne. Op 27 mei 1918 begonnen de Duitsers Operatie Blücher-Yorck, een offensief (als onderdeel van hun lenteoffensief) waarbij ze na drie dagen Dormans bereikten. Ondanks verschillende pogingen konden ze de Marne niet oversteken. Op 18 juli 1918 voerden de geallieerde troepen vanuit het bos van Villers-Cotterêts een tegenaanval uit waardoor de Duitse troepen zich moesten terugtrekken. De meerderheid van de hier begraven slachtoffers vielen gedurende deze strijd. In 1922 werden nog gesneuvelden vanuit 33 omliggende locaties naar hier overgebracht.

Na het sluiten van het Frans-Duitse oorlogsgravenverdrag van 19 juli 1966[2] kon een aanvang gemaakt worden met de definitieve aanleg en onderhoud van de begraafplaats. In 1972 werden de tijdelijke houten grafkruisen vervangen door de huidige natuurstenen exemplaren waaronder 2 tot 4 doden begraven liggen.

Er rusten nu 1.931 doden waarvan er 971 in individuele graven liggen. Zeven van hen konden niet geïdentificeerd worden. In 2 massagraven liggen 960 slachtoffers waarvan slechts 96 namen bekend zijn. Deze namen staan op 10 stenen platen vermeld.

Zie de categorie Deutscher Soldatenfriedhof Dormans van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.