De koningentaart

Greuze schilderde vooral genrestukken, die vaak een morele boodschap bevatten. Zijn werken vormen een illustratie van de verlichtingsfilosofie van denkers zoals Diderot en Rousseau, die de deugden van het eenvoudige familieleven verheerlijkte. Diderot beschouwde hem als "de eerste onder ons die ontdekte hoe de kunst zedelijk gemaakt kan worden."[1]

Op De koningentaart is een gegoede boerenfamilie op Driekoningen te zien. De vader, die een natuurlijk gezag uitstraalt, deelt de koningentaart uit aan zijn kinderen. In deze koek zit een boon verstopt. Diegene die het stuk met deze boon pakt, mag zich een dag lang koning noemen. De meeste kinderen volgen het schouwspel met vrolijke gezichten. Links knuffelt de moeder een van haar kinderen. Alleen het meisje rechts staat er bedremmeld bij. Misschien heeft zij de mand appels op de grond omgegooid. Greuze slaagt erin elk familielid een eigen uitdrukking te geven, die nergens overdreven aandoet.

De voorstelling van dit ogenschijnlijk harmonieuze en gelukkige gezin, met levendig uitgevoerde gezichten en fraaie halftinten, illustreert zowel Greuzes artistieke als morele opvattingen. De waardige manier waarop de taart gedeeld wordt, brengt een streven naar gelijkheid tot uitdrukking en een acceptatie van de voorzienigheid, die bepaalt in welk stuk de boon zit.

• 1836: Nagelaten aan het Musée Fabre door Antoine Valedau.

• Michel Hilaire, Guide Musée Fabre, 2007

• (fr) Informatie over het schilderij op de website van het Musée Fabre (klik op verversen). Geraadpleegd op 1-3-2017.
• (en) Web Gallery of Art. Geraadpleegd op 1-3-2017.

Zie de categorie Epiphany, Le gâteau des rois (Greuze) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.