De Vijf Koppen (watermolen)

De molen is vernoemd naar het nabijgelegen bolwerk. Deze middenslagmolen is de laagste die op de zuidelijke Jekertak werd gebouwd. Begin 16e eeuw gaf de stad Maastricht opdracht tot de bouw ervan, en in 1533 werd ze voor het eerst in pacht uitgegeven. Na het Verraad van Maastricht (1638) werden op het nabije rondeel De Drie Duiven de vijf afgehakte hoofden van de hoofdschuldigen van het verraad tentoongesteld. Het rondeel - en later ook de nabije molen - werden daarna aangeduid met De Vijf Koppen.

In 1814 kwam de molen in bezit van de gebroeders Lemaire, die hem verhuurden aan Jan Pieter Hubert Hanckar. Deze exploiteerde hier een lakenfabriek en gebruikte de molen als volmolen. In 1833 kreeg hij vergunning voor de plaatsing van een stoommachine, de eerste in Maastricht, voor de aandrijving van een pomp. Uiteindelijk verplaatste hij zijn bedrijf naar de Weyermolens aan de Bonnefantenbleekstraat. Jean Baptiste pachtte nu de molen, en begon er in 1840 een vermicellifabriek. In 1847 werd de molen opnieuw verkocht, waarbij de vermicellifabriek reeds was ontruimd.

In 1864 kwam de molen in het bezit van de leerlooier Hendrik Coopman, die hem inrichtte als runmolen. Daarna bleef de molen in het bezit van diverse leerlooiers, om in 1908 door de gemeente Maastricht te worden gekocht, waarna het maalwerk en de waterwerken werd gesloopt. De molen en de aangrenzende fabrieksgebouwen werden tot woningen verbouwd en bestaan nog steeds.

• De Vijf Koppen (rondeel)
• Pesthuys - nabije watermolen Het Ancker

• De Vijf Koppen op molendatabase.org

Zie de categorie De Vijf Koppen watermill van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.