Daniël Marot (1660/1661-1752)

Hij was de zoon van de Franse hofarchitect Jean Marot (1619-1679) en een van de vele hugenoten die na de opheffing van het edict van Nantes naar de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden vluchtte.

In het ondertrouwregister van de Waalse kerk in Amsterdam van 23 oktober 1694 staat Marot vermeld als zijnde 33 jaren oud. In zijn overlijdensakte van juni 1752 staat daarentegen dat hij stierf op 88-jarige leeftijd.

Marot werd in Frankrijk opgeleid tot dessinateur, in de traditie van kunstenaars als Jean Le Pautre en Jean Bérain. Le Pautre was zijn leermeester. Een dessinateur leverde de ontwerpen voor timmerlieden, tuinlieden, wevers, smeden, houtsnijders en meubelmakers, maar hoefde niet over de feitelijke kennis te beschikken hoe hun ontwerpen tot een product konden worden omgezet.

Marot kwam in dienst van koning-stadhouder Willem III en de Friese stadhouders. Marot bracht de stijl van Lodewijk XIV naar Nederland en Engeland, en ontwierp in deze stijl interieurs, gebouwen, zoals Hampton Court Palace, en tuinen, bijvoorbeeld Paleis Het Loo en Watervliet, bewoond door Gerrit Corver en zijn schoonzoon Nicolaes Geelvinck in Velsen-Noord.

In 1686 vestigde Marot zich in Den Haag, in 1694 trok hij naar Londen, op uitnodiging van koning-stadhouder Willem III. In 1707 kocht hij een huis in de Sint Antoniesbreestraat te Amsterdam. Tussen 1715 en 1747 bezat hij een huis aan de Reguliersgracht. Vanaf 1720 woonde hij aan het Noordeinde 164. Daar woonde Marot tot aan zijn dood. De keuken en de tuin zijn tot de dag van vandaag bewaard gebleven.

Een van zijn zonen was Daniël Marot de jongere, die enige naam verwierf als kunstenaar en een aantal malen met zijn vader zou samenwerken.[1]

Marot maakte ontwerpen voor:

• Huis Huguetan te Den Haag;
• Huis Schuylenburch te Den Haag;
• de uitbreiding van het Oude stadhuis van Den Haag;
• de tuinen en interieur ( o.a. muurschildering in het trappenhuis ) van Paleis het Loo;
• Huis De Voorst in Zutphen;
• de tuinen van Kasteel Rosendael;
• het grafmonument van Menno van Coehoorn in de Vaste Burchtkerk van Wijckel;
• het grafmonument van Hans Willem Bentinck in de Hervormde kerk Rhoon;
• het grafmonument van Filips van Hessen-Philippsthal in de Haagse Grote of Sint-Jacobskerk;
• Paleis Kneuterdijk te Den Haag;
• de twee vleugels en diverse zalen van Paleis Huis ten Bosch;
• het interieur van de vergaderzaal van de Staten-Generaal in 1697, en de Trêveszaal;
• een tuinpaviljoen met een rijk gedecoreerd interieur achter Noordeinde 140, bekend als de Koepel van Fagel op het terrein van Paleis Noordeinde;
• de Portugees-Joodse synagoge te Den Haag in 1725;
• Paleis Oranjewoud en een bijbehorend park te Oranjewoud;
• het interieur van Slot Zeist en het gebouw van het nabijgelegen Marothuis (Lageweg 41);
• de tuinen van Kasteel Heemstede;
• verbouwing en uitbreiding van het Huis van Pauw, sinds 1914 het Kabinet van de Koning;
• verbouwing en uitbreiding van het Stadhouderlijk Hof te Leeuwarden in 1709;
• vroegere klassieke barok stijl tuin van Paleis Soestdijk;

Werk van Daniël Marot is te vinden in openbare collecties van onder andere:

• Museum de Fundatie in Zwolle[2]

• Een van de zalen in het Paleis Noordeinde is naar hem vernoemd. In Breda, Amsterdam en Zeist draagt een straat zijn naam.

• Jessen, P. (1892) Das Ornamentwerk des Daniel Marot, Berlijn
• Ottenheym, Koen, Terlouw, Willem & Zoest, Rob van (redactie) (1988) Daniel Marot. Vormgever van een deftig bestaan. Architectuur en interieurs van Haagse stadspaleizen, Zutphen: De Walburg Pers
• Ozinga, M.D. dr. (1938) Daniel Marot; de schepper van den Hollandschen Lodewijk XIV-stijl, Amsterdam: Uitgeverij H.J. Paris

• Lijst van Nederlandse architecten
• Lijst van bekende tuin- en landschapsarchitecten

• Residentie.net: Stadspaleis Cornelis van Schuylenburch in Den Haag
• Prenten, etsen en ontwerpen van Daniel Marot in de collectie van het Rijksmuseum