Daniel Pieter Ross van Lennep

Daniël Pieter Ross van Lennep werd op 1 juni 1888 in Kediri in het voormalige Nederlands-Indië (Indonesië) geboren als zoon van kassier Egbert David van Lennep en Helena Wilhelmina Justine Ross.

Hij trad in 1914 in dienst bij de Staatsmijnen als scheikundig ingenieur na zijn studie Scheikundige Technologie aan de Technische Hogeschool Delft waar hij met lof slaagde in 1911. In 1917 promoveert hij naar bedrijfsingenieur van de Cokesfabriek van de Staatsmijn Emma. In 1924 werd hij daar benoemd tot Hoofdingenieur.

Ross van Lennep verhuisde in 1929 vanuit Heerlen naar het Limburgse dorp Oirsbeek. In 1929 werd in opdracht van de Staatsmijnen aan de Oirsbeekerweg op het adres E31 (later Molenweg 12) in Oirsbeek een villa gebouwd voor de toenmalige hoofd-bedrijfsingenieur van de Staatsmijn Emma, Dr. Daniël Pieter Ross van Lennep. Deze villa kreeg de naam "Huize Zonnekamp". Op 26 april 1930 kwam de villa gereed en verhuisde de heer Ross van Lennep samen met zijn echtgenote Sophie Ross van Lennep-Blumenau van hun woning aan de Emmastraat (later Pancratiusstraat) in Heerlen naar hun nieuwe villa in Oirsbeek. Daniël Pieter was op 10 april 1912 in Apeldoorn met Sophie Blumenau in het huwelijk getreden.

In 1930 wordt hij hoofdbedrijfsingenieur bij de Cokesfabrieken van de Staatsmijn Emma en de Staatsmijn Maurits, het Stikstofbindingbedrijf en het gasdistributiebedrijf. Vanaf 1 februari 1947 is Ross van Lennep directeur bij de Staatsmijnen. Hij zorgde voor een grote omkeer binnen de chemische bedrijven van de Staatsmijnen.

Hij was een expert op het gebied van cokesovenbouw. Ook het stikstofbedrijf van de staatsmijnen heeft veel aan Dr. Ross van Lennep te danken gehad alsmede de oprichting van de salpeterzuurfabriek in 1931.

Ross van Lennep werd in 1933 gekroond tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau. In 1935 ontving van Lennep de gouden medaille van het Hoogewerff Fonds, een hoge onderscheiding voor onderzoekers in de procesindustrie.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog in 1943 weigerde Ross van Lennep aan de Duitse autoriteiten de namen door te geven van stakende mijnwerkers.

In 1947 ontving hij een eredoctoraat aan de TU Delft.

Daniel Pieter Ross van Lennep overleed in de nacht van 21 op 22 april 1949 op 61-jarige leeftijd in Oirsbeek in Huize Zonnekamp. Bij zijn begrafenis werd zijn lichaam vanuit zijn woning in Oirsbeek naar de algemene begraafplaats in Heerlen gebracht. Deze stoet werd begeleid door plaatselijke muziekkorpsen. Langs de route stonden vele duizenden toeschouwers waaronder uiteraard ook mijnwerkers die hun directeur de laatste eer bewezen.

Na het overlijden van Ross van Lennep werd ‘Huize Zonnekamp’ bewoond door de directeur-generaal van de Staatsmijnen, de heer Hendrik Hermanus Wemmers en zijn echtgenote. Wemmers was in 1951 en 1952 minister van Verkeer en Waterstaat. Ondanks zijn nieuwe functie bleef hij in Oirsbeek wonen. Na zijn ministerschap keerde hij terug naar zijn oude werkgever, de Staatsmijnen, en daarna werd hij voorzitter van de organisatie van protestants-christelijke werkgevers. Wemmers bleef tot januari 1963 in ‘Huize Zonnekamp’ wonen en vertrok toen naar Den Haag. Na het vertrek van Wemmers werd ‘Huize Zonnekamp’ door de Staatsmijnen verkocht. In de weide die bij de villa hoort heeft nog enige tijd de schietboom van Schutterij St.Lambertus gestaan. Tot en met 1983 vond hier het koningsvogelschieten plaats waarbij vele Oirsbekenaren, jong en oud, naar de Molenweg kwamen.

Het in 1950 gebouwde voormalige Groene Kruisgebouw in Oirsbeek (Putstraat) is naar Ross van Lennep genoemd (Ross van Lennephuis) en werd deels bekostigd door de Staatsmijnen. Na de verkoop van dit pand aan een particulier in 1982 zijn de letters Ross van Lennephuis van de gevel gehaald. In het Ross van Lennep Huis stond ook een borstbeeld van Ross van Lennep. In Welten (Heerlen) ligt de Ross van Lennepstraat en in Sittard (Kolleberg) de Ross van Lenneplaan.

Portaal Scheikunde