Dagobert I

Dagobert I (?, 603 – Épinay-sur-Seine, 19 januari 638 of 639[1]) was koning der Franken van 629 tot 639. Hij was de oudste zoon van koning Chlotharius II.

Dagobert I
603 – 639
Tombe van Dagobert I in de basiliek van Saint-Denis
Koning van Neustrië
Periode629 – 639
VoorgangerChlotharius II
OpvolgerClovis II
Koning van Bourgondië
Periode623 - 639
VoorgangerChlotharius II
OpvolgerClovis II
Koning van Austrasië
Periode623 - 639
VoorgangerChlotharius II
OpvolgerSigebert III
koning van Aquitanië
Periode632 - 639
VoorgangerChilperik II van Aquitanië
Opvolgereinde
VaderChlotharius II
DynastieMerovingen

Onderkoning van Austrasië (623-629)

In 623 werd hij door zijn vader aangesteld als onderkoning in Austrasië en Pepijn van Landen werd benoemd tot hofmeier van de twintigjarige onderkoning. Hij was de eerste hofmeier van betekenis. Hij was raadgever van Dagobert I, samen met de heilige Eloi of Eligius en de heilige Ouen. Zowel Eligius als Ouen volgden de Keltisch christelijke traditie.

Koning der Franken (629-638/639)

Toen in 629 zijn vader, koning Chlotharius II, stierf, volgde Dagobert I zijn vader op als koning der Franken. In datzelfde jaar verloor Pepijn zijn functie als hofmeier en werd naar Orléans verbannen. Volgens de traditie was de kritiek van Pepijn op het overspel van Dagobert de aanleiding voor de verbanning.[2] Tijdens zijn koningschap maakte hij Parijs hoofdstad van het Frankische rijk. Dagobert zocht samenwerking met keizer Heraclius van het Oost-Romeinse/Byzantijnse Rijk (ca. 630).

Dagoberts halfbroer Charibert II kreeg in 629 het deelrijk Aquitanië toevertrouwd, maar werd al in 632 vermoord (en zijn minderjarige zoon Chilperik van Aquitanië kort daarop ook). In datzelfde jaar (632) kwam ook de adel van Austrasië in opstand en Dagobert moest in 634 zijn toen amper driejarige zoon Sigibert III koning van Austrasië maken.

Dagobert I zou het castellum Trajectum met een daar aanwezig, maar verwoest kerkje aan de aartsbisschop van Keulen hebben geschonken, mits die voor de kerstening van de Friezen zou zorgen.

Overlijden en opvolging

Toen Dagobert I op 19 januari 638 of 639 overleed,[1] werd het Rijk definitief onder zijn twee zonen verdeeld en werd Pepijn van Landen wederom benoemd tot hofmeier. Pepijn stierf echter niet lang daarna (in 639 of 640). Zijn zonen Sigibert III (630-656) van Austrasië en Clovis II (634-657) van Neustrië zouden, mede door hun weinig energieke koningschap, bekend worden als de eerste van de reeks vadsige koningen. Dagobert I zelf ging de geschiedenis in als 'goede koning'.

Trivia

Dagobert en Eligius leven voort in het kinderliedje Le bon roi Dagobert waarin de fouten van de koning steeds weer door Eligius gecorrigeerd worden, bijvoorbeeld als de koning zijn broek achterstevoren heeft aangetrokken.

  • Abel Hugo – France historique et monumentale (1837)

Voorouders
Voorouders van Dagobert I
Overgrootouders Chlotarius I (497-561)
∞
Aregonda (520-572/83)		 ? (-)
∞
? (-)		 ? (–)
∞
? (-)		 ?(–)
∞
? (-)
Grootouders Chilperik I (535-584)
∞
Fredegonde (545-597)		 ? (-)
∞
? (-)
Ouders Chlotharius II (584-629)
∞
Bertrude (~590-618)
Dagobert I (584-629)

Zie ook

Noten
  1. Voor de datering, zie M. Weidemann, Zur Chronologie der Merowinger im 7. und 8. Jahrhundert, in Francia 25 (1998), pp. 177-230, hier 179-180.
  2. Fredegar, Chronicae IV 61 (p. 151).
Zie de categorie Dagobert I van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.