Crève-Coeur

De Crève-Coeur wordt gezien als het oudste Franse kippenras.

Crève-Coeur
Oorsprong Frankrijk
Eerst beschreven1850
Eigenschappen
Kleurslagenzwartbont, parelgrijs en wit
Gewicht haan3 kg
Gewicht hen2, 5 kg
Kleur eierschaalzwart, wit, blauw en Koekoekwit
Eiergewicht60 g[1]
Vormvlees, show
Kamvormhoorrntjeskam
Gebruiksport
Erkenning
Kleindier Liefhebbers
Nederland (NL)
erkend
Landsbond van fokkers
van neerhofdieren (B)
erkend
Entente européenneerkend

Oorsprong

De oorsprong van het ras ligt in Crèvecœur-en-Auge, in Normandië en stamt hoogst waarschijnlijk af van de al in de 15de eeuw bekende Padua (Polverara), een baardkuifhoen (genoemd door Bernardino Scardeone,1478–1554)[2]. Crève-Coeurs werden gehouden voor hun smakelijke vlees, om het profijt te verhogen werd in de 19de eeuw de oorspronkelijke Crève-Coeur gekruist met de Dorking, nadien is het ras vrijwel niet gewijzigd. De Crève-Coeur is tot aan het einde van de negentiende eeuw populair, op de Parijse Expositie van 1855 (Exposition Universelle 1855) werd een van de twee prijzen voor pluimvee gereserveerd voor de Crève-ceurs en de tweede voor alle andere rassen!

Kenmerken

Het ras valt op door de kuif en een driedelige baard en de hoorntjeskam. De volle kuif is op een schedelknobbel geplaatst en de kop is voorzien van een volle driedelige baard. Deze bevedering kan zo dicht worden dat de kip weinig meer ziet door gerichtte fok tracht men dit te voorkomen. De kam is een typische hoorntjeskam, de hoorntjes groeien v-vormig uit elkaar met aan de aanzet een bolvormige basis. De Crève-Coeur dank aan deze kam zijn bijnaam duivelskop. De korte poten zijn onbevederd en leiblauw van kleur. De ogen zijn geelrood. De hennen leggen witte eieren, maar het ras valt onder de vleesrassen. De Crève-Coeur is een rustig kippenras en kan goed tam gemaakt worden. Nauw verwand aan de Crève-Coeur is de Merleraut, zonder baard maar met hoorntjeskam en kuif.

Consumptie

De Crève-Coeur is geliefd om de verfijnde smaak zowel van het vlees en als van de opvallend grote witte eieren. In het verleden werd de kip vooral gehouden voor de vleesproductie, vanuit de streek Pays d'Auge werden in 1855 bijna 150.000 exemplaren geëxporteerd naar de Grande halle de la Villette in Parijs bestemd voor de tafels der rijken. Het bekendste recept is de Normandische (kip)filet (L' Escalope Normande) en de Le Poulet du val D'Auge.

Bronnen

  • Geïllustreerde Kippen Encyclopedie, Esther Verhoef, Aad Rijs, Rebro, 2005

Referenties

  1. Minimumgewicht voor broedeieren
  2. Bernardini Scardeonii, canonici Patavini, De antiqvitate vrbis Patavii, & claris ciuibus Patauinis, libri tres, in quindecim classes distincti. Eivsdem appendix De sepvlchris insignibvs exterorvm Patavii iacentivm ... Baseleae, apvd Nicolaum Episcopium iuniorem, 1560, p.16
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.