Congregatie voor de Geloofsleer

Het paleis waarin de Congregatie zetelt

De eerste Congregatie was de door paus Paulus III in 1542 opgerichte Congregatio Romanae et Universalis Inquisitionis, de Romeinse inquisitie, hierdoor werd de inquisitie van de gehele wereld gecentraliseerd. Door paus Pius X werd de naam van deze Congregatie in 1908 gewijzigd in Sanctum Officium (het Heilig Officie) en door paus Paulus VI in 1965 in Congregatie voor de Geloofsleer. Dit laatste gebeurde onder invloed van het Tweede Vaticaans Concilie. Daar maakte een grote groep concilievaders, onder aanvoering van de Keulse aartsbisschop Joseph Frings bezwaar tegen de werkwijze van het Heilig Officie, dat zich aan willekeur en aan het beschuldigen van mensen zonder recht op wederhoor, te buiten zou gaan.

Paus Paulus VI vaardigde op 7 december 1965, de voorlaatste dag van het Concilie, een motu proprio (Integrae Servandae) uit, waarmee het Heilig Officie veranderde in de Congregatie voor de Geloofsleer. Volgens de paus was geloofsverdediging (...) in deze tijd het best gediend met het bevorderen van goede theologie. Daarom moest de nieuwe congregatie het positieve accentueren, in plaats van het negatieve, aanmoedigen in plaats van veroordelen en nieuwe bronnen aanboren. De Congregatie kreeg ook nadrukkelijk de taak om bijeenkomsten te organiseren over omstreden kwesties.[1]

Op 17 januari 2019 werd het beleidsterrein van de op die datum opgeheven Pauselijke Commissie Ecclesia Dei gevoegd bij de Congregatie voor de Geloofsleer.

• De Congregatie van de Index kreeg het opstellen van de lijst van verboden boeken tot doel, de Index librorum prohibitorum in 1571. Deze lijst werd door paus Paulus VI afgeschaft.
• De Congregatie voor de Geloofsleer heeft een rol in de bestrijding van Seksueel misbruik binnen de Katholieke Kerk.

• Homepage Congregatie voor de Geloofsleer