Conformisme

Binnen de groep heerst er conformiteitsdwang. Dit is de dwang tot aanpassing aan de opvattingen en gedragingen die binnen de groep heersen. Past iemand zich niet aan, loopt deze persoon het risico buiten de groep te worden gezet.

Mensen zijn sociale wezens en willen daarom graag bij een groep horen en relaties aan gaan met andere mensen, bijvoorbeeld een vriendenkring. Daarom beschikken zij over een conformiteitsdrang, de neiging om zich aan te passen.

De neiging tot conformisme kan zowel voorkomen in kleine groepen, zoals een vriendenkring, alsook in grotere gemeenschappen, zoals een maatschappij.

De Amerikaanse psycholoog Solomon Asch heeft hier onderzoek naar gedaan, bekend als de overeenstemmingsexperimenten van Asch.

Colin G. DeYoung, Jordan Peterson en Daniel M. Higgins kwamen met een biologisch model voor persoonlijkheidstrekken α en β, twee clusters van de vijf factoren van de big five. De eerste hangt samen met serotonerge en de tweede met dopaminerge functies, die ze stability en plasticity noemden. Stabiliteit zou conformisme bevorderen, terwijl plasticiteit dit juist verminderd. Dit zou betekenen dat de meest grondige conformisten relatief stabiel zijn, maar ook star en minder in staat om zich aan te passen aan veranderingen.[1]

• Tirannie van de meerderheid
• Sociale druk / groepsdruk

• Definitie in het Filosofisch Woordenboek