Conclusie van antwoord

De conclusie van antwoord is het processtuk waarmee de gedaagde in een civiele procedure reageert op de dagvaarding.

Gang van zaken

In een procedure voor een rechtbank die wordt ingeleid met een dagvaarding, kan de gedaagde uitsluitend door middel van een conclusie van antwoord laten weten in hoeverre hij het eens is met de stellingen in de dagvaarding, en waarmee hij het niet eens is. Het eerste wordt een erkenning genoemd en het tweede een verweer. In de conclusie van antwoord moet tevens worden aangegeven over welke bewijzen de gedaagde beschikt. De gedaagde kan in hetzelfde stuk ook een tegenvordering instellen; deze wordt eis in reconventie genoemd.

Nadat de conclusie van antwoord bij de rechtbank is ingediend door een advocaat – of als de zaak dient voor de sector kanton door de partij zelf of door diens gemachtigde – zal de rechter een van de volgende beslissingen nemen:

De opbouw van een conclusie

  • gerecht waar de zaak dient
  • rolnummer
  • datum van de zitting waarop de conclusie wordt genomen
  • naam van de conclusie
  • naam en woonplaats van de partij die de conclusie neemt (gedaagde)
  • naam en woonplaats van de wederpartij (eiser)
  • conclusie in ruime zin: de feiten en bewijsmiddelen
  • conclusie in enge zin: gevolgtrekking uit conclusie in ruime zin
  • handtekening van de advocaat/gemachtigde

Verstek

Wanneer een gedaagde niet verschijnt op de zitting die is aangegeven in de dagvaarding en dus ook geen conclusie van antwoord laat indienen, zal verstek verleend worden. In dat geval wordt de eis, indien deze niet bij voorbaat onrechtmatig of ongegrond lijkt, toegewezen. Het is meestal onverstandig om niet op een dagvaarding te reageren en geen standpunt aan de rechter te laten weten. Er zijn daarna slechts een paar mogelijkheden om rekening te laten houden met het verweer van een gedaagde, bijvoorbeeld na 'zuivering van het verstek'. Het verstek kan worden gezuiverd door een schriftelijk bericht van gedaagde zelf aan de rechtbank, team kanton, of via een advocaat die dat aan de rechtbank bericht en waarmee duidelijk wordt gemaakt dat de gedaagde in de procedure (alsnog) zijn standpunt kenbaar wil maken voordat de rechter vonnis zal wijzen. Maar dat moet dan wel vóór het uitspreken van het(eind)vonnis worden gedaan bij de juiste rechtbank en het (kanton)team dat het proces binnen de rechtbank behandelt. Een andere mogelijkheid is dat na het (eind)vonnis bezwaar gemaakt kan worden tegen het verstekvonnis. Er moet dan verzet worden ingesteld tegen het verstekvonnis door tussenkomst van een deurwaarder. Daarna wordt de zaak dan opnieuw behandeld met de gedaagde nu als eisende partij.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.