Colonne Henneicke

De Colonne Henneicke, officieel de Hausraterfassungsstelle, was een groep Nederlandse nazi-collaborateurs die actief waren als premiejagers in de periode tussen maart en oktober 1943.[1] De groep bestond uit ruim vijftig Nederlanders die tegen betaling jacht maakten op Joodse onderduikers. De groep stond onder leiding van Wim Henneicke. In het halve jaar dat de organisatie bestond was deze verantwoordelijk voor de deportatie van acht- tot negenduizend personen. Op 30 september 1943 werd de organisatie opgeheven, officieel omdat Amsterdam Judenfrei was, maar ook omdat de chef van de Sicherheitsdienst, Willy Lages, zich aan het ongedisciplineerde gedrag van de leden ergerde.

Ledenlijst

De onderstaande lijst is onvolledig. In totaal werkten 53 Nederlanders en 1 Duitser voor de colonne.

  • Willem Christian Heinrich (Wim) Henneicke (1909-1944), geliquideerd door het Amsterdamse verzet.
  • William Henry Benjamin (William) Briedé (1903-1962), bij verstek ter dood veroordeeld.
  • Hermanus Maria Peter (Herman) Bartelsman (1881-1947), ter dood veroordeeld, geëxecuteerd door een vuurpeloton op 6 maart 1947.
  • Frederik H. Meijer (1900-1947), ter dood veroordeeld, geëxecuteerd door een vuurpeloton op 28 maart 1947.
  • Bernard Andreas (Dries) Riphagen (1909-1973), ontsnapt, nooit veroordeeld.
  • Sera de Croon (1916-1990), ter dood veroordeeld, nadien gratie verleend.
  • Eduard Gijsbertus (Eddy) Moesbergen (1902-1980), ter dood veroordeeld, nadien gratie verleend.
  • Christoffel (Chris) Bont (1906), ter dood veroordeeld, nadien gratie verleend.
  • Hendricus Christiaan (Henk) Saatrübe (1909-1983) ter dood veroordeeld, nadien gratie verleend.
  • Hendrik (Henk) van der Kraan (1897-1955), ter dood veroordeeld, nadien gratie verleend.
  • Martin Hinze (1913), ter dood veroordeeld, nadien gratie verleend.
  • Hendrik Hofman (1892-1954), ter dood veroordeeld, nadien gratie verleend.
  • Diederik van der Kraan (1921), ter dood veroordeeld, nadien gratie verleend.
  • Jacob Rigter (1912), ter dood veroordeeld, nadien gratie verleend.
  • Jan Rutgers (1911), ter dood veroordeeld, nadien gratie verleend.
  • Hugo Berten Heinrich (1890), gevlucht, nooit veroordeeld.
  • Bruno Barend (Bob) Vlugt (1917), veroordeeld tot levenslange celstraf.
  • Richard Kop
  • Johan van Zeulen
  • Lambert Schiffer
  • Simon Aukema[2][3]
  • H. Klinkenbijl, ter dood veroordeeld, nadien gratie verleend.
  • Alexander Dirk Hogguer (1898-1983), bij verstek ter dood veroordeeld, nadien gratie verleend.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.