Collaterale Raden

De Collaterale Raden waren de regeringsraden die de landvoogden in de Habsburgse Nederlanden van advies dienden. Na de reorganisatie van de centrale regering door keizer Karel V per 1 oktober 1531 waren er de volgende drie collaterale raden:

• De Raad van State (Frans: Conseil d'Etat) was het belangrijkste orgaan en bestond uit 12 hoge edelen, die vooral afkomstig waren uit het zuiden. Deze raad was bevoegd voor buitenlandse zaken en oorlog.

• De Geheime Raad (Frans: Conseil Secret) was meer een juridisch adviescollege en bestond uit beroepsambtenaren en rechtsgeleerden. Deze raad was bevoegd voor binnenlandse zaken en justitie.

• De Raad van Financiën (Frans: Conseil des Finances) bestond sinds de reorganisatie uit drie hoge edelen, die werden bijgestaan door verschillende financiële deskundigen, namelijk een thesaurier-generaal, twee of drie commiezen, een ontvanger-generaal, een secretaris en een griffier. De Raad van Financiën was bevoegd voor de overheidsfinanciën en het beheer van de vorstelijke domeinen.

De collaterale raden werden bijgestaan door een kanselarij die formeel onder verantwoordelijkheid van de Geheime Raad viel, maar die in de praktijk voor de gehele Brusselse regering werkte.

Voor de in 1531 ingestelde Collaterele Raden bestond reeds de Hoge Raad of Grote Raad van Mechelen, die al in de 15e eeuw was opgericht als hoogste college van de rechterlijke macht in de gewesten.

Het systeem van de drie Collaterale Raden bleef in gebruik tot het einde van het Ancien Régime. Slechts gedurende enkele korte periodes, zoals tijdens het Angevijnse regime (1702-1706/1711) en tijdens de eerste jaren van het Oostenrijkse bewind in de Nederlanden (1718-1725) werden de drie Raden vervangen door één Algemene Regeringsraad.[1]