Clarence White (gitarist)

Clarence Wite had een Canadese vader. Zijn liefde gold sinds zijn voegste kinderjaren de in het zuiden gevestigde bluegrassmuziek.. Nadat de familie was verhuisd naar Californië, formeerde hij met zijn broers Eric en Roland de Three Little Country Boys, waaruit in 1962 de Kentucky Colonels ontstonden. De band speelde een moderne bluegrass, waarin ook elementen van andere stijlrichtingen invloeiden. Aan de westkust ontstond in deze jaren een klein, maar kwalitatief uitgelezen bluegrasscircuit, dat zich zeker tegen de oppermachtige folkbeweging kon doorzetten. Deze werd gedragen door getalenteerde muzikanten als Chris Hillman, The Gosdin Brothers en Clarence White.

Nadat de Kentucky Colonels in 1965 waren ontbonden, werkte White vooreerst als sessiegitarist. Hij werkte mee bij opnamen van Gib Guilbeau en Gene Parsons, de Gosdin Brothers, Wynn Stewart en anderen en hij speelde een eigen album in, dat echter niet werd uitgebracht.

In 1968 voegde hij zich bij de band Nashville West, waarin o.a. Gene Parsons und Gib Gilbeau speelden. In hetzelfde jaar werd hij lid van The Byrds. Hier verving hij Gram Parsons, die de band met ruzie had verlaten. Nadat ook Chris Hillman was vertrokken om samen met Gram Parsons en Sneaky Pete Kleinow de Flying Burrito Brothers te formeren, aanvaardde White samen met Roger McGuinn de muzikale leiding.

In de loop van opnamesessies kwamen White en Parsons in 1968 op het idee om door de inbouw van een hendelmechanisme (stringbender) in de Fender Telecaster van White speelvarianten mogelijk te maken, die tot dusver alleen mogelijk waren op de pedal-steelgitaar. White zette dit effect overvloedig in op Byrds-opnamen. Tegenwoordig is de sound van B-Fender Telecasters te horen op vele country-opnamen.

The Byrds gingen in 1973 definitief uit elkaar en White werkte weer als sessiemuzikant. Hij voegde zich voor een korte tijd bij de bluegrassband Muleskinner en ondersteunde Gene Parsons bij het inspelen van zijn eerste soloalbum. Iets later werden de Kentucky Colonels opnieuw geformeerd. Er was een Europese tournee en een eerste eigen album gepland. In juli 1973 gebeurde er een tragisch ongeval bij het inladen van de instrumenten na een bluegrassconcert. Clarence White en zijn oudere broer Roland raakten door een dronken automobiliste zwaar gewond. Clarence White overleed aan zware hersenletsel. Een dag eerder waren nog nieuwe plannen gemaakt over een verdere samenwerking met Roger McGuinn op diens verjaardagsfeest. Clarence White liet een vrouw en twee kleine kinderen achter. Zijn instrumenten werden na zijn dood verkocht aan bevriende muzikanten. Zijn Telecaster (Frankenstein) wordt tegenwoordig gespeeld door Marty Stuart, die de gitaar als een soort heilige graal steeds toont aan het publiek ter beoordeling. Zijn akoestische gitaar wordt gespeeld door Tony Rice. Replica's van deze gitaren werden gefabriceerd door Fender, Martin en Santa Cruz.

De Rolling Stone noteerde White in 2011 op de 52e plaats van de 100 beste gitaristen aller tijden. In een lijst uit 2003 stond hij genoteerd op de 41e plaats.

Clarence White overleed in juli 1973 op 29-jarige leeftijd aan de gevolgen van zwaar hersenletsel, veroorzaakt door een fataal ongeluk door een dronken automobiliste.