Cincinnati Zantop DC-4 crash

De piloot Calvin Goutier, de co-piloot Richard Breathren en de boordwerktuigkundige (geen naam of verdere informatie bekend) waren opgestegen uit Detroit, Michigan, en vervoerden auto-onderdelen voor General Motors Corporation naar het vliegveld, om daarna naar de eind-bestemming Atlanta, Georgia door te vliegen.[4] Bij de crash brak de romp van het toestel in twee stukken; wrakstukken lagen verspreid langs een 122 meter lang spoor.

Het vliegtuig werd op het moment van de crash gevolgd door radar en verdween plotseling van het radarscherm. Kort daarna zagen de luchthavenautoriteiten een grote steekvlam.

De bemanning verliet het toestel na de crash door gebruik te maken van een noodluik. Alle bemanningsleden overleefden de crash met kleine verwondingen (Goutier een verstuikte enkel en Beathren had beenletsel).[5] Ze liepen vervolgens ruim 2,4 km naar Kentucky Route 20 voor hulp. Een passerende motorrijder die op de luchthaven werkte merkte een lopend persoon op en reed verder naar de luchthaven, waar hij dit meldde.

Cockpit vergelijkbaar met de cockpit van een DC-4.

Het toestel betrokken was een DC-4, oorspronkelijk een United States Army Air Forces (USAAF) Douglas Skymaster, s/n 42-72226, die op 1 oktober 1945 was teruggekocht door de Douglas Aircraft Company en was her-geconfigureerd tot een DC-4. Op 9 januari 1946 werd het verkocht aan United Airlines onder registratienummer N30061. United Airlines verhuurde het toestel vervolgens aan Slick Airways op 20 juni 1965. Op 4 juni 1959 werd het toestel verkocht aan Lockheed Aircraft Corporation, die het terug verhuurde aan Slick Airways tot juni 1960 toen Zantop Air Transport het toestel kocht en het exploiteerde als een transportvliegtuig totdat het crashte.[6]

De piloot liep een verstuikte enkel en de co-piloot had licht beenletsel, als gevolg van het verlaten van het luik met Goutiers hulp.[7]

• Beschrijving van het incident op Aviation Safety Network