Christian Sinding

Sinding verhuisde na de dood van vader met moeder en het hele gezin van Lillehammer naar Christiania. Na zijn opleiding op school kreeg hij muzieklessen bij Gudbrand Bøhn en L.M. Lindeman en werkte 2 jaar in de pianofabriek van de gebroeders Hals. Toen werd hij toegelaten als student aan het conservatorium te Leipzig. Aanvankelijk wilde hij violist worden en studeerde viool bij Henry Schradiek, maar tijdens zijn studie muziektheorie (1874 tot 1877) bij Salomon Jadassohn schreef de laatstgenoemde in 1877 in het certificaat, dat hij slechts matig getalenteerd was. Hij onderbrak zijn muziekstudie en speelde in Oslo in orkesten onder leiding van Edvard Grieg en Johan Severin Svendsen mee. In deze tijd kreeg hij ook belangstelling voor componeren. In 1879 ging hij naar Leipzig terug en studeerde aan het conservatorium bij Carl Reinecke compositie. Nog in hetzelfde jaar werd in Leipzig een Sonate voor viool en in Oslo een Sonate voor piano van hem uitgevoerd. Deze, alsook de meeste van de vroege composities, heeft hij later vernietigd.

Een studiebeurs van de Noorse regering maakte het hem mogelijk een onafhankelijk leven te leiden en hij vertrok naar München. Daar leerde hij de muzikale wereld van Richard Wagner kennen en dat had later ook invloed op zijn composities. In deze tijd ontstonden zijn eerste composities, die ook gepubliceerd werden.

Alhoewel hij regelmatig financiële steun vanuit Noorwegen kreeg, bleef hij rond de 40 jaren in Duitsland. In de jaren 1920 en 1921 werkte hij als gast-professor voor compositie aan de Eastman School of Music in Rochester (New York).

Sinding bereikte zijn doorbraak als componist met een concert op 19 december 1885 in Christiania. Uitgevoerd worden zijn Strijkkwartet in A-majeur (later vernietigd), de later als op. 1 gepubliceerde Alte Weisen, voor zangstem en piano - tekst: gedichten van Gottfried Keller en het Kwintet in e-mineur, voor 2 violen, altviool, cello en piano, op. 5. De Noorse critici waren onverdeeld positief, in het bijzonder het Kwintet, op. 5 liet originaliteit, harmonie en schoonheid horen, was de mening. Bij een concert op 19 januari 1889 in het Gewandhaus te Leipzig was het wederom het kwintet op. 5 dat groot succes oogstte. In 1890 ging zijn Symfonie nr. 1 eveneens in Christiania in première, die met haar donkere grondstemming en door uitbarstende crescendi getekend werd, het oogstte ook een enthousiast ontvangst bij critici en publiek. In 1898 voltooide Sinding zijn Concert nr. 1 in A-majeur, voor viool en orkest, op. 45 in Londen. Op 22 maart 1907 dirigeerde Felix Weingartner in Berlijn de première van de Symfonie nr. 2 in D-majeur, op. 83. Zijn bekendste werk is ongetwijfeld de Zes stukken, voor piano, op. 32. De nr. 3 eruit Frühlingsrauschen werd heel spoedig erg populair. In 1912 voltooid hij na 3 jaar werk zijn enige opera Der heilige Berg, op. 111, die op 19 april 1914 in première ging. Zijn vele liederen (rond de 250), vooral de zangcycli op. 18, 28 en 75 kunnen de vergelijking met het werk van Grieg in hetzelfde genre doorstaan. Op 13 januari 1936 dirigeerde Harald Heide in Bergen de première van zijn Symfonie nr. 4 "Vinter og vår (Winter en lente)".

In 1941, twee maanden voor zijn dood, werd gemeld dat de zeer populaire componist in de Noorse nazi-partij Nasjonal Samling toegetreden is. Voor alle mensen die hem kenden was het een eigenaardig besluit, omdat hij al sinds jaren aan zware dementie leed. Maar het gevolg was dat hij lange tijd in zijn vaderland tot persona non grata werd verklaard.

• 1905 Lid van het Zweedse "Kungliga Musikaliska Akademien"
• 1905 Commandeur van de Orde van Vasa
• 1909 erelid van de Koninklijke Academie van de Kunsten in Berlijn
• 1910 Studiebeurs van de Noorse staat
• 1916 Commandeur van de Orde van Sint-Olaf
• 1938 Grootkruis van de Orde van Sint-Olaf

• Jozef Robijns, Miep Zijlstra: Algemene muziekencyclopedie, Haarlem: De Haan, (1979)-1984, ISBN 978-90-228-4930-9
• Per Vollestad: CHRISTIAN SINDING 1856-1941, SOLUM FÖRLAG, 2005.
• Per Vollestad: JEG BÆRER MIN HATT SOM JEG VIL! Christian Sinding - en komponist og hans sanger, Avhandling for graden Ph.D., Norges musikkhøgskole NMH 2002:5
• Stewart Gordon: A History of Keyboard Literature. Music for the Piano and its Forerunners, New York: Schirmer Books, 1996, 566 p. ISBN 978-0-534-25197-0
• Wolfgang Suppan, Armin Suppan: Das Neue Lexikon des Blasmusikwesens, 4. Auflage, Freiburg-Tiengen, Blasmusikverlag Schulz GmbH, 1994, ISBN 3-923058-07-1
• Paul E. Bierley, William H. Rehrig: The heritage encyclopedia of band music : composers and their music, Westerville, Ohio: Integrity Press, 1991, ISBN 0-918048-08-7
• Harald Herresthal: Norwegische Musik von den Anfängen bis zur Gegenwart, 2. Ausgabe, Oslo: Norsk Musikförlag, 1987, 120 p.
• Sven G. Winquist: Musik i svenska ljudfilmer 1950-1959, Stockholm: Svensk Musik, 1985, 194 p.
• Nils Grinde: Norsk Musikkhistorie : Hovedlinjer i norsk musikkliv gjennom 1000 ar., Oslo: Universitetsförlaget, 1981, 417 p.
• Gunnar Rugstad: Christian Sinding 1856-1941 : en biografisk og stilistisk studie, Oslo: Cappelen 1979. 289 S.
• Gustaf Hillestrom: Matrikel 1771-1971 : Kungl. Musikaliska Akademien, Strangnas: Nordiska Musikförlaget i distribution, 1971, 286 p.
• Bjarne Kortsen: Sindings vokalsonate «Efteraar»; notater fra en brevveksling mellom Sinding og Grieg, in: Norsk musikktidsskrift 1965:2, s. 81-83
• Sverre Jordan: Christian og Augusta Sinding, in: Dansk Musiktidsskrift. 36 (1961), S. 283-287.
• Oystein Gaukstad: Christian Sinding. 1856 bis 1956, in: Nordisk Musikkultur. 5 (1956), S. 34-36.
• Kajsa Rootzen: Christian Sinding. Norska samtidsmusikens nestor, in: Svenska Dagbladet, 26 Jun 1938
• A. Walter Kramer: A tribute to Sinding on his 80th birthday, in: Musical America LVI. No. 1. S. 11. New York [1936].
• Wilhelm Altmann: Der 80-jährige Christian Sinding, in: Allgemeine Musikzeitung LXIII, 20-21. Berlin [1936].
• P.-R.: Christian Sinding 80 Jahre alt, in: Deutsche Militär-Musiker-Zeitung LVIII, Nr. 8. S. 9-10 en in: Die Musik-Woche IV, Nr. 3. S. 11-12. Berlin [1936].

• (no) Biografie van Per Vollestad in het "Store Norske Leksikon"
• (no) Internetpagina van Per Vollestad over Christian August Sinding (gearchiveerd)
• Bladmuziek van Christian August Sinding op de website van het International Music Score Library Project