Chloé Dygert

In 2013 reed Dygert bij de nieuwelingen zowel in de weg- als tijdrit naar brons op het nationale kampioenschap. Na een stil 2014 kwam Dygert als junior in 2015 terug boven water. Tijdens de Amerikaanse kampioenschappen verpletterde ze de tegenstand in zowel de tijd- als wegrit. Enkele maanden later vond het WK plaats in eigen land, te Richmond. De tijdrit won ze met ruim een minuut voorsprong op haar landgenote Emma White. Enkele dagen later trok ze ook in de wegrit het laken naar zich toe.

Met oog op Olympische spelen 2016 trad Dygert ook toe tot de Amerikaanse selectie voor de ploegenachtervolging. Het WK begin 2016 was haar eerste grote internationale tornooi. Samen met Sarah Hammer, Kelly Catlin en Jennifer Valente wonnen ze goud voor Canada en Groot-Brittannië. Op die spelen streed Dygert aan de zijde Hammer, Catlin en Valente. Echter, in de finale strijd voor goud was het Britse viertal: Katie Archibald, Laura Trott, Elinor Barker en Joanna Rowsell, ruim twee seconden sneller.

In de daarop volgende seizoenen concentreerde Dygert zich met oog op de Olympische spelen van 2020 voornamelijk op het baanwielrennen. Zowel tijdens de Wereldkampioenschappen van 2017 als 2018 reed Dygert met het trio Kelly Catlin, Kimberly Geist en Jennifer Valente naar de wereldtitel. Ook in de individuele achtervolging reed ze twee maal op rij naar de Wereldtitel. In 2018 brak ze hierbij zelfs in een dag tijd, twee maal het wereldrecord.[1] Tijdens de Wereldkampioenschappen baanwielrennen van 2020 won ze opnieuw de ploegenachtervolging en de individuele achtervolging, op de individuele achtervolging wist ze het wereldrecord in twee stappen aan te scherpen tot 3:16.937.

Chloé Dygert trouwde in november 2016 met de wielrenner Logan Owen en heet sindsdien Dygert Owen.[2]