Charles Cornet d'Elzius

Hij was een zoon van graaf John Cornet d'Elzius du Chenoy de Wal (1888-1961) en gravin Cécile d'Oultremont (1890-1938). Hij trouwde in 1950 met burggravin Valentine de Spoelberch (1927-1998), en hertrouwde in 1999 met jkvr. Françoise de Quebedo (1926). Uit het eerste huwelijk werden drie kinderen geboren. Hij was de oom van John Cornet d'Elzius.[2] Als gediplomeerde in de filosofie en de letteren aan de Universiteit van Namen en de Universiteit van Oxford werd hij beroepshalve bosbouwexpert.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij actief in het Verzet, waarna hij in 1946 namens de Liberale Partij verkozen werd tot gemeenteraadslid van Scy, waar hij van 1953 tot 1965 schepen en in 1965 enkele maanden burgemeester was. In 1976 stopte hij als gemeenteraadslid van de gemeente om naar Ciney te verhuizen, waar hij van 1977 tot 1994 gemeenteraadslid en burgemeester was.

Van 1965 tot 1968 was hij bovendien provincieraadslid van Namen en was van 1965 tot 1968 tevens gedeputeerde van de provincie, bevoegd voor Landbouw. In 1968 begon hij vervolgens aan een parlementaire loopbaan: van 1968 tot 1971 en van 1977 tot 1991 zetelde hij voor de PLP en vervolgens de PRL in de Kamer van volksvertegenwoordigers en van 1974 tot 1977 zetelde hij als gecoöpteerd senator in de Belgische Senaat.

Na het ontslag van Pierre Bertrand was Cornet d'Elzius voor enkele maanden in 1977 bovendien minister van Bossen, Jacht en Vissen (toegevoegd aan de minister van Economische Zaken) in de Regering-Tindemans I. Van 1980 tot 1991 zetelde hij tevens in de Waalse Gewestraad.

Zijn verre familielid Christine Cornet d'Elzius werkte voor hem als parlementair secretaris en trad in zijn politieke voetsporen.[3]

• Fiche Cornet d'Elzius op connaitrelawallonie.be.

• Paul VAN MOLLE, Het Belgisch parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972
• Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1987, Brussel, 1987.