Carolus Poma
Carolus (Karel) Poma (Gent, 10 februari 1882 - 1 augustus 1962) was een Belgisch liberaal en vrijzinnig politicus. Hij was gedurende één bestuursperiode burgemeester van Wilrijk
Hij werd geboren in een gezin waarvan de vader een liberaal, Vlaamsgezind en vrijzinnig onderwijzer was. Na zijn legerdienst ging Carolus - in 1903 - in dienst bij het brandweerkorps van Antwerpen en ging in die stad wonen. Hij trad er in 1909 in het huwelijk met zijn nicht Caroline Poma en bracht het nadien bij de brandweer tot luitenant. Na zijn deelname aan het IJzerfront tijdens de Eerste Wereldoorlog nam hij draad terug op bij de brandweer, waar hij in 1932 vervroegd op pensioen ging omwille van gezondheidsredenen.
Na zijn pensionering en verhuis naar Wilrijk was hij vooral actief binnen de liberale culturele en sociale verenigingen: de vakbond van het stadspersoneel, het Willemsfonds en de Koninklijke Liberale Fanfare De Vrijheidsvrienden.[1]
Politiek
In 1946 stelt hij zich de eerste maal kandidaat bij de gemeenteraadsverkiezingen. Hij werd verkozen maar belandde als enige liberaal in de oppositie. In 1952 is hij terug lijsttrekker en vormde er vervolgens een meerderheid met de socialisten, Carolus Poma werd de nieuwe burgemeester. Als burgemeester was hij ook bevoegd voor het onderwijs. Het opmerkelijkste besluit werd in 1955 genomen, met de overdracht van de Gemeentelijke Jongensschool naar het Rijksonderwijs. In 1958 hoopte hij terug als lijsttrekker naar de verkiezingen te trekken, maar de partijleden kozen voor André Grootjans. Daarop nam Carolus Poma ontslag uit alle bestuursfuncties die hij tot dan bekleedde.
Hij was de vader van de later PVV-politicus en minister, baron Karel Poma.
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Voorganger: Louis Kiebooms |
Burgemeester van Wilrijk 1953 - 1958 |
Opvolger: Louis Kiebooms |