Carlos Romulo

Carlos Peña Romulo (Camiling, 14 januari 1899 – Manilla, 15 december 1985) was een Filipijns diplomaat, politicus, generaal, journalist en schrijver. Romulo diende onder acht verschillende Filipijnse presidenten, was in 1949 de eerste en enige Filipijnse Voorzitter van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties en was minister van Buitenlandse Zaken van de Filipijnen van 1950 tot 1952, van 1963 tot 1964 en van 1968 tot 1984.

Carlos Romulo tijdens een ceremonie op Clark Air Base, 1979

In 1942 won Carlos Romulo als correspondent van de Philippines Herald de Pulitzer prijs voor zijn beschouwingen van de ontwikkelingen tijdens de Tweede Wereldoorlog in het verre oosten.

Romulo kreeg na zijn overlijden op 86-jarige leeftijd een staatsbegrafenis. Daarbij waren vele hoogwaardigheidsbekleders aanwezig, waaronder president Ferdinand Marcos en zijn vrouw Imelda, het voltallige Filipijnse kabinet en diverse buitenlandse politici, waaronder alle ministers van buitenlandse zaken van de buurlanden. Romulo werd begraven op de begraafplaats voor helden (het Libingan ng mga Bayani).[1]

Referenties
  1. Day Romulo, Beth (1987) Inside the place, The Rise and Fall of Ferdinand & Imelda Marcos, G.P. Putnam's Sons, New York
Voorganger:
Herbert Vere Evatt		 voorzitter van de
Algemene Vergadering van de V.N.
1949 - 1950		 Opvolger:
Nasrollah Entezam
Voorganger:
Joaquin Miguel Elizalde		 minister van buitenlandse zaken
1950 - 1952		 Opvolger:
Joaquin Miguel Elizalde
Voorganger:
Salvador P. López		 minister van buitenlandse zaken
1963 - 1964		 Opvolger:
Mauro Mendez
Voorganger:
Narciso Ramos		 minister van buitenlandse zaken
1968-1984		 Opvolger:
Manuel Collantes (interim)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.