Cambridge Structural Database

De Cambridge Structural Database, afgekort tot CSD, is een database waarin alle in de wetenschappelijke literatuur gepubliceerde kristalstructuren van organische- en metaal-organische verbindingen die met röntgen- of neutronen diffractie zijn opgelost, zijn ondergebracht.

De belangrijkste gegevens die per unieke verbinding (entry) in de database zijn opgeslagen zijn onder meer, de structuurformule, de naam van de verbinding, de eenheidscel, de kristalsymmetrie, de ruimtegroep, de atoomcoördinaten en een getal dat de mate van nauwkeurigheid aangeeft waarmee de structuur werd bepaald, de zogenaamde R-factor.

De ontwikkeling van de CSD begon in 1965, toen er nog nauwelijks computers waren, als een jaarlijkse gedrukte uitgave van alle bekende organische kristalstructuren, toen ca. 3000. In 2007 bevatte het op vele manieren elektronisch doorzoekbare bestand meer dan 400.000 entries. In 2015 was dit aantal verdubbeld tot meer dan 800.000 structuren. In 2019 werd de kaap van 1 miljoen kristalstructuren overschreden.

De CSD is een onmisbare bron van chemische informatie op velerlei gebied en wordt intensief gebruikt bij de studie van bijvoorbeeld waterstof-bruggen (intermoleculaire interacties die in hoge mate verantwoordelijk zijn voor o.a. biochemische processen), bij de studie van materiaal eigenschappen en als referentie materiaal bij theoretisch chemische berekeningen.