Calais-Méditerranée Express

CIWL Logo

In december 1883 ging de CIWL van start met een treinverbinding van Calais naar Rome, de Calais-Nice-Rome Express. Deze trein moest omrijden langs de Côte d'Azur en kon daarom ook gebruikt worden door Engelsen die de winter in eigen land achter zich lieten en gingen overwinteren aan de Côte d'Azur. In 1885 kwam de mogelijkheid om de trein naar Rome via Turijn te laten rijden. Voor de reizigers naar de Côte d'Azur werd toen een zelfstandige verbinding gecreëerd.

De Calais-Méditerrannée Express ging van start in de winter van 1886/1887. In de winter van 1889/1890 veranderde de naam in Méditerrannée Express en werd het traject verlengd tot San Remo in Italië. Het traject tussen Calais en Parijs werd verzorgd door de Club Train die een directe aansluiting bood op de Méditerrannée Express tussen Parijs en de Côte d'Azur. Op 15 november 1890 kon de nieuwe route naar Rome in gebruik genomen worden, vanaf dat moment reden de Rome Express en de Méditerrannée Express tussen Parijs en Mâcon gekoppeld.

Route en dienstregeling 1892

De route in Frankrijk

zuidwaarts	land	station	km	noordwaarts
Club Train
15:00	Verenigd Koninkrijk	London Charing Cross		22:43
15:00	Verenigd Koninkrijk	London Victoria		22:43
14:55	Verenigd Koninkrijk	Holborn Viaduct		22:47
22:47	Frankrijk	Paris Nord		15:15
Méditerrannée Express
23:40	Frankrijk	Paris Nord		14:20
08:49	Frankrijk	Lyon		06:06
14:25	Frankrijk	Marseille		00:30
18:18	Frankrijk	Cannes		20:43
19:00	Frankrijk	Nice		20:00
19:37	Monaco	Monte Carlo		18:52
20:14	Frankrijk	Menton		18:36
20:36	Italië	Ventimiglia		18:14

Nadat de Engelse spoorwegmaatschappij in 1893 het contract voor de Club Train beëindigde reed de Méditerrannée Express weer vanaf Calais. Door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog werd de treindienst gestaakt.

Op 16 november 1920 ging de Méditerrannée Express weer rijden tussen Parijs en Menton, met oud materieel. Het hele traject van Calais naar de Côte d'Azur werd weer bediend vanaf 9 december 1922. Voor deze nieuwe Calais-Méditerrannée Express werden stalen rijtuigen ingezet. De Leeds Forge Company in Engeland en de CIWL-werkplaats in München bouwden deze S-rijtuigen. De "eerste rit" bestond uit twee treinen die met vele genodigden en bijna 50 journalisten uit Calais en Parijs naar Nice vertrokken. De rijtuigen werden blauw geschilderd met een gouden bies en de trein kreeg daardoor in 1923 de bijnaam Train Bleu. In de reclamecampagnes in Engeland werd de naam snel overgenomen, in het Engels: "Summer on the French Riviera by the Blue Train". De economische crisis na 1929 reduceerde de twee treinen tot twee rijtuigen die tussen Parijs en Calais aan de Flèche d'Or gehangen werden. In Parijs volgde een pauze van anderhalf uur waarna de twee rijtuigen met de Côte d'Azur-Pullman Express meegingen naar Ventimiglia. In de Tweede Wereldoorlog werd de treindienst gestaakt. In 1949 werd de treindienst hervat, dit keer officieel als Train Bleu. In 1962 is de toeristenklasse (2e klas ligrijtuigen) in de trein opgenomen en is het materieel vervangen door MU-rijtuigen. In 1971 heeft CIWL het eigen wagenpark verkocht.