C18-kolom

Een C18-kolom is meestal 10-15 cm lang met een interne diameter van maximaal 4.6 mm. De deeltjes silica gel in de stationaire fase hebben een oppervlakte van ongeveer 350 m2/g.

Het scheidingsmechanisme van SPE is gebaseerd op oplosbaarheid van analiet, interactie met functionele groep van sorbent, retentie van solvent en elutie van de analiet. De drijvende kracht achter SPE is druk, vacuüm en gravitatie. Door de druk op het vacuüm, afgesloten kolom en gravitatie verloopt de elutie van de analiet sneller.

Door middel van hydrofobe interacties worden stoffen in de mobiele fase van elkaar gescheiden. De log P waarde van een stof bepaald hoe goed een stof zich aan de stationaire fase van de kolom hecht en hoe snel hij weer van de kolom afkomt. Als de stof heel apolair is, hecht hij zich goed aan de kolom en zal het langer duren tot de stof weer van de kolom af komt. Polaire stoffen hechten zich moeilijk aan de apolaire stationaire fase, dus als ze zich eraan hechten, zal het niet lang duren voor het stofje er weer vanaf komt. Kortom de retentie neemt toe met afnemende polariteit van de analiet.

Een SPE C18-kolom en een HPLC C18-kolom zijn naast het hebben van dezelfde scheidingsmethode toch niet hetzelfde. Er zit namelijk een groot verschil in partikel grootte, packed bed efficiëntie, schotelgetalen in het scheiden van soortgelijke verbindingen. Een verschil in schotelgetal kan veel zeggen over de efficiëntie van een kolom. Een HPLC kolom heeft bijvoorbeeld een veel hogere schotelgetal dan een SPE kolom, ook kan een HPLC kolom soortgelijke verbindingen scheiden; bij een SPE kolom gaat dit moeilijk.

Als eerst moet de kolom geconditioneerd worden, dit omdat de silanolstaarten in de kolom dicht tegen elkaar aan zitten. Als de kolom geconditioneerd wordt met een organisch oplosmiddel, dan gaan de staarten uit elkaar waardoor er oppervlakte vergroting ontstaat. Hierna wordt water door de kolom geelueerd, dit zorgt ervoor dat de analiet aan de silanolstaarten hecht in plaats van in het organisch oplosmiddel. Als het monster opgebracht wordt, dan zullen apolaire stoffen aan de kolom hechten. Door vervolgens te elueren met een oplossing van een organisch vloeistof in een bepaalde verhouding met polair vloeistof, zal de analiet zich van de kolom verwijderen.

Het kan voorkomen dat de kolom verzadigd is. Om te controleren of de kolom verzadigd is, kan na het opbrengen van het monster nog een keer met water geelueerd worden, waarna deze opgevangen wordt en met een TLC gecontroleerd kan worden.