Bruno II van Brunswijk
Bruno II (1024-1057) was een Saksische en Friese graaf uit het geslacht der Brunonen. Hij was de oudste zoon van Liudolf van Brunswijk.
Bruno II
| ||
| 1024 - 1057 | ||
| Graaf van Midden-Friesland | ||
| Periode | 1038 - 1057 | |
| Voorganger | Liudolf van Brunswijk | |
| Opvolger | Egbert I | |
| Markgraaf van Brunswijk | ||
| Periode | 1038-1057 | |
| Voorganger | Liudolf | |
| Opvolger | Egbert I | |
| Vader | Liudolf van Brunswijk | |
| Moeder | Gertrude van Zwaben | |
| Dynastie | Brunonen | |
Geschiedenis
In 1038 volgde hij zijn vader op, zowel als markgraaf van Brunswijk alsook als graaf van Midden-Friesland.
Hij maakte zich in 1047 meester van het gebied tussen Lauwers en Eems (Hunsingo en Fivelingo), waarvan het formele gezag was toegewezen aan aartsbisschop Adalbert van Bremen. Bruno beschikte over meer macht dan de aartsbisschop, want het lukte de bisschop niet om hem te verdrijven.[1]
Bruno sneuvelde in 1057 bij een treffen met Willem van Brandenburg en werd opgevolgd door zijn broer Egbert.
| Bronnen, noten en/of referenties
Referenties
|
[[Categorie:Adel in de Nederlanden in de 11e eeuw|]Brunswijk, Bruno II]
This article is issued from
Wikipedia.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.