Brumby (paard)

De eerste paarden op het Australische continent waren de paarden van Engelse kolonisten die in januari 1788 in Australië aan land kwamen. In het begin waren het vooral paarden uit Zuid-Afrika. Dit waren 'Capers'. Later werden er ook Engelse volbloeds, Arabieren en Welsh mountainpony's naar Australië gebracht. Ook kwamen er paarden uit Zuid-Amerika. De meeste van deze paarden hadden een zeer goed uithoudingsvermogen zodat ze de lange zeereis zouden overleven en het zware werk, dat ze in Australië zouden moeten verrichten, aankonden.

Begin 1800 werd in het binnenland van Australië goud ontdekt. Met de goudzoekers kwamen veel paarden mee. Soms ontsnapten er paarden en deze begonnen verwilderde kuddes te vormen. Dit waren de eerste Brumby’s. Door de barre leefomstandigheden paste het type en karakter van deze paarden zich in de loop der tijd aan. Alleen de sterkste paarden konden overleven, waardoor het ras zeer taai en sober is geworden.

Doordat vele paarden erin slaagden te overleven groeide het aantal Brumby’s. Al in 1860 werden ze omschreven als een plaag. Dit zorgde in de jaren ’60 voor grote problemen in de binnenlanden van Australië. Men probeerde het aantal dieren te laten teruglopen door met vliegtuigen en jeeps kuddes samen te drijven en ze af te schieten. Er werden daarbij ongeveer zeventienduizend Brumby’s gedood.

Ook tegenwoordig vormen de Brumby’s in Australië nog steeds een probleem doordat ze zich zo snel vermeerderen en niet bijzonder geschikt zijn om als rijpaard gebruikt te worden. Een groot gedeelte van het paardenvlees dat vanuit Australië op de Europese markt terechtkomt is afkomstig van Brumby's.

Het meest bekende leefgebied van de Brumby bevindt zich in de Australische Alpen.

De Brumby heeft een stokmaat van 1.40 – 1.50 meter en is daarmee naar de gebruikelijke indeling eigenlijk een grote pony. De meeste Brumby’s hebben een onderhals. De stand van de achterbenen is vaak koehakkig en meestal zijn de paarden overbouwd. Dit betekent dat het kruis (hoogste punt van de achterhand) hoger is dan de schofthoogte. Brumby's hebben slanke, sterke benen met zeer harde hoeven.

Doordat de Brumby is verwilderd en in zijn jeugd weinig contact heeft met mensen is hij zeer moeilijk te berijden. Ook een ingereden Brumby heeft een heel onafhankelijk en weinig volgzaam karakter.