Breuksteen

Breuksteen is een natuursteen van onregelmatige vorm, zoals die ongekapt of licht bewerkt uit de steengroeve is gebroken, of door middel van springstof is verkregen.[1]

In de vroege en hoge middeleeuwen werd breuksteen gebruikt als bouwmateriaal voor kerken en kastelen. Zo is de preromaanse Sint-Catharinakapel in Lemiers gebouwd van breuksteen. De oudste delen van de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek en de Sint-Servaasbasiliek in Maastricht van kolenzandsteen, een soort breuksteen.

Breuksteen wordt tevens gebruikt bij dijkverzwaring, om de dijken te beschermen tegen golfslag. Voor de bescherming van de 4 kilometer lange harde zeewering van de Tweede Maasvlakte wordt breuksteen uit Bremanger gebruikt, dat met bulkcarriers wordt aangevoerd.

Ook veel breuksteen naar IJmuiden. Uit twee Belgische groeven (Poulseur en Quenast) werd in de jaren 1960 breuksteen gewonnen voor de verlenging van de pieren van IJmuiden. In 2.000 lange treinen van elk 60 wagons werd twee miljoen ton breuksteen vervoerd naar de losplaatsen bij de Noord- en Zuidpier.[2]

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.