Brentford FC

Op miraculeuze wijze miste de club in het seizoen 2012/2013 promotie naar de 2de klasse, het een-na-hoogste profniveau dat tegenwoordig het Championship heet. Brentford moest op de laatste speeldag thuis van directe concurrent Doncaster Rovers winnen om beslag te leggen op de eerste of tweede plaats die beide goed zijn voor directe promotie. In de blessuretijd miste de Italiaanse Fulham-huurling Marcello Trotta een strafschop en maakte Doncaster direct in de tegenaanval het winnende doelpunt. In de daaropvolgende play-offs schakelde de club nog wel Swindon Town uit, maar Brentford verloor op Wembley de finale van de play-offs om promotie van Yeovil Town.

Ondanks een matige seizoensstart in de competitie 2013/2014 - Brentford stond na elf speelrondes slechts elfde - was de club al drie wedstrijden voor het einde zeker van automatische promotie naar het Championship achter kampioen Wolverhampton Wanderers.

In het seizoen 2014/2015 kwam Brentford pas voor de tweede keer sinds 1954 weer uit op het tweede profniveau. Als promovendus maakte de club onverwacht een zeer succesvol seizoen door tussen de topteams. Na een overwinning op Nottingham Forest in november kwamen de Londenaren de top zes voor het eerst binnen. Vlak voor het einde van het kalenderjaar behaalde Brentford de derde plaats om tegen het einde van het seizoen weer licht af te zakken.

Op de slotdag van de competitie had Brentford een overwinning nodig tegen degradant Wigan Athletic en was het elftal bovendien afhankelijk van de resultaten van Ipswich Town (plaats 5) en Derby County (plaats 6) om de play-offs te kunnen halen. Brentford won met 3-0 en zag beide concurrenten verliezen. In de play-offs was Middlesbrough over twee wedstrijden (2-1 verlies in Londen, 3-0 verlies uit) te sterk. Succestrainer Mark Warburton kreeg ondanks de onverwachte hoge eindklassering geen nieuw contract. Hij vertrok naar Rangers FC en werd vervangen door de Nederlander Marinus Dijkhuizen, die overkwam van Excelsior.

Brentford kende een matige seizoensstart en behaalde - mede geteisterd door een blessuregolf - slechts twee overwinningen in de eerste elf officiële wedstrijden van het seizoen. De club ging thuis al in de eerste ronde van de League Cup onderuit tegen 4e klasser Oxford United. Dijkhuizen werd op 28 september door de club ontslagen en opgevolgd door oud-prof Lee Carsley die tot dan Jong Brentford onder zijn hoede had. Op 30 oktober speelde de club voor het eerst in meer dan een decennium een officiële West London Derby tegen rivaal QPR op Griffin Park. Door een doelpunt van de Oostenrijker Marco Djuricin won Brentford met 1-0.

Eind november maakte de leiding bekend Dean Smith als nieuwe hoofdcoach aan te stellen, Smith kwam over van League One-team Walsall. Interim-manager Carsley verliet vervolgens de club. Brentford kende in het vervolg van het seizoen veel wisselvallige periodes waarin het elftal in maart zelfs wegzakte richting de degradatiezone. Door een sterke eindsprint, inclusief een 3-0 thuiszege op rivaal Fulham, eindigde Brentford als negende in de rangschikking, boven zowel QPR als Fulham. De Londenaren sloten af met zeven overwinningen in de laatste negen wedstrijden en de grootste uitzege in de clubhistorie (hoogste twee Engelse divisies) tegen Huddersfield Town op de laatste speeldag: 1-5. Aanvaller Scott Hogan maakte na bijna twee jaar blessureleed zijn rentree en scoorde grotendeels als invaller in zeven duels evenzoveel doelpunten.

In de 'voetbalhoofdstad' van de wereld, Londen, zijn talloze profclubs en dus lokale derby's. De traditionele rivaal van Brentford in West-Londen is Fulham. De laatste jaren speelden de teams nauwelijks tegen elkaar, omdat Fulham richting de top van het Engelse voetbal ging. Brentford promoveerde in 2014 echter naar het Championship en Fulham degradeerde uit de Premier League. Zo speelden de clubs in het seizoen 2014/2015 voor het eerst sinds 1998 in competitieverband weer tegen elkaar. Door een treffer in blessuretijd van de Spanjaard Jota won Brentford op 21 november 2014 thuis met 2-1 van de aartsrivaal. Ook het uitduel op Goede Vrijdag (3 april 2015) werd gewonnen: op Craven Cottage werd het 1-4 voor Brentford door doelpunten van de Noord-Iers international Stuart Dallas (2x), Alan Judge en opnieuw Jota in de blessuretijd. In het seizoen 2015/2016 eindigde het duel bij Fulham in een gelijkspel, thuis won Brentford met 3-0 dankzij twee snelle doelpunten binnen tien minuten.

Sinds de vijandige overnamepoging door Queens Park Rangers in 1962, wordt die club echter gezien als grootste rivaal. De stadions van beide clubs liggen in aangrenzende wijken.

Tussen 2004 en 2015 kwamen beide teams elkaar niet tegen in officiële wedstrijden. Brentford en QPR ontmoetten elkaar in het seizoen 2015/2016 voor het eerst sinds een decennium weer, nadat QPR uit de Premier League was gedegradeerd. Na vijftig jaar zonder zege, de clubs speelden sinds 1965 overigens maar acht keer tegen elkaar, won Brentford op 30 oktober 2015 het thuisduel op Griffin Park met 1-0. Het uitduel op Loftus Road eindigde later in het seizoen in een overwinning voor QPR.

In het seizoen 2016/2017 wist Brentford zowel thuis (3-1) als uit (0-2) van QPR te winnen. In het daaropvolgende seizoen speelden de Londense ploegen drie keer tegen elkaar; in de tweede ronde van de EFL Cup (League Cup) gingen de Bees op bezoek bij hun rivaal en boekten hun grootste uitoverwinning (1-4) op Loftus Road ooit.

Ook Chelsea behoort tot de clubs in het westen van Londen. In het seizoen 2012/2013 wist Brentford in de vierde ronde van de FA Cup Chelsea bijna uit te schakelen op Griffin Park. Fernando Torres maakte vlak voor tijd de gelijkmaker voor Chelsea. De destijds houder van de Champions League wist de replay op Stamford Bridge vervolgens na een moeizame eerste helft alsnog eenvoudig te winnen.

Ook in het seizoen 2016/2017 speelden de elftallen tegen elkaar in de vierde ronde van de FA Cup. Chelsea won het duel net als in 2013 met 4-0.