Boris Akoenin

Boris Akoenin (Russisch: Борис Акунин) is het pseudoniem van de Russische schrijver Grigori Sjalvovitsj Tsjchartisjvili (Georgisch: გრიგოლ ჩხარტიშვილი; Russisch: Григорий Шалвович Чхартишвили) (Tbilisi, 20 mei 1956). Akunin is Georgisch van oorsprong en is vooral bekend geworden door de historische misdaadromans met Erast Fandorin in de hoofdrol. Akoenin is een Japans woord (悪人) dat los vertaald kan worden als schurk. Bovendien verwijst het naar de anarchist Michail Bakoenin.

Boris Akoenin

Tsjchartisjvili is van Georgische afkomst en werd in 1956 in de hoofdstad van Georgië, Tbilisi, geboren. Hij woont in Bretagne, Frankrijk. Tsjchartisjvili is hoofdredacteur van het 20-delige Anthology of the Japanese literature en voorzitter van het project Poesjkinbibliotheek.

Onder het pseudoniem Boris Akoenin schreef Tsjchartisjvili verschillende historische misdaadromans met Erast Fandorin, zuster Pelagia en Nicholas Fandorin in de hoofdrollen. Pas nadat de eerste boeken rond Erast Fandorin met goede kritieken werden ontvangen, onthulde Tsjchartisjvili dat hij achter het pseudoniem zat. De eerste zeven boeken met Erast Fandorin in de hoofdrol, de eerste twee boeken rond diens kleinzoon Nicholas Fandorin en het eerste deel van de zuster Pelagia-trilogie zijn vertaald door Arie van der Ent en uitgegeven door uitgeverij de Geus. Ook de laatste twee delen van de zuster Pelagia-trilogie zijn vertaald en uitgegeven.

Akoenin vindt zijn inspiratie voor een deel bij diverse collega's. De verhalenbundel Нефритовые четки is opgedragen aan de Nederlandse auteur Robert van Gulik en zijn collega's Edgar Allan Poe, Georges Simenon, Arthur Conan Doyle, Patricia Highsmith en Umberto Eco.