Borgring (ringwalburcht)

Volgens de C14-datering van verbrand hout en dendrochronologie hebben wetenschappers gedateerd rond de 10e eeuw. Men vermoedt dat het fort gemaakt werd tijdens de regeerperiode van Harald Blauwtand omstreeks 980. Soortgelijke forten zijn geconstrueerd in dezelfde tijd en er zijn opmerkelijke bewijzen op vlak van afmetingen gevonden die deze theorie ondersteunen. Harald Gormsson Blauwtand was de heerser van Denemarken en Noorwegen en leefde ca. 910-986. Hij is bekend door zijn conversie naar het christendom en voor de restauratie en constructie van culturele en militaire gedenktekens en gebouwen. De forten werden op strategische punten geplaatst om militaire macht uit te stralen en de meest strategische punten te beschermen. Zo lag dit fort tijdens de Vikingtijd in verbinding met de zee om zo toezicht te houden op de fjord van Køge en de oude hoofdroute over land. De opgravingen tonen een gewelddadig verleden op, want twee van de vier poorten zijn afgebrand. Archeologen hopen met deze ontdekking verdere bewijzen te vinden over de oorlog en relaties van Vikings en nog andere onontdekte forten aan het licht te brengen.

Borgring is een fort van het Trelleborg-type omdat het uit dezelfde tijd stamt en een gelijk ontwerp heeft als vier andere forten.

Het is een cirkelvormig fort met vier poorten. De wallen bestonden uit klei die uitgegraven was uit de nabije zeebodem. Het fort had een houten palissademuur, houten poortgebouwen en een houten pad aan de binnenkant van de wallen. Het middengedeelte bestaat uit vier delen verdeeld door twee paden die lopen van poort tot poort. In elk van de vier compartimenten en buiten de burcht waren er enkele langhuizen te vinden die dienden als militair hoofdkwartier en onderdak voor de residenten. In het fort werden deze in een vierkant patroon geplaatst.

Het fort werd op 5 september 2014 herontdekt door archeologen van het Deens Kasteelcentrum en onderzoeker van de Universiteit van Aarhus en Helen Goodchild van de Universiteit van York. Na het bestuderen van historische documenten werd het duidelijk dat er een fort in de omgeving moest voorkomen en na onderzoek van militaire satellietfoto's uit 1954 had men een sterk vermoeden dat er hier voor het eerst in 60 jaar een fort te vinden was. Na laser- en magnetisch onderzoek had men een duidelijk grondplan van waar de opgravingen zouden plaatsvinden. Momenteel is het fort is slechts gedeeltelijk opgegraven en loopt er nog steeds archeologisch onderzoek.