Bloedvlag
Een bloedvlag of aanvalsvlag was oorspronkelijk een rode vlag die werd gehesen als sein voor bepaalde tactische handelingen. Het is onzeker dat de rode kleur vanwege haar zichtbaarheid werd gebruikt, of omdat de kleur in verband staat aan de kleur van het bloed als teken van felle strijd.
Geschiedenis
Oorspronkelijk was de bloedvlag een rode vlag waarop een met het zwaard bewapende arm stond afgebeeld. Deze vlag werd vanaf het begin van de 17e eeuw tijdens de Tachtigjarige Oorlog op de Nederlandse schepen gehesen als sein voor bepaalde tactische handelingen. Ook kapers hadden dergelijke vlaggen in gebruik. De vlag van Vlissingen werd als kapersvlag gebruikt tijdens de gelegaliseerde kaapvaart.
Voor de Tweede Wereldoorlog werd de bloedvlag bij de Koninklijke Marine gebruikt als teken om het vuur openen. De rode vlag betekent nog altijd gevaar: het Internationaal Seinboek schrijft voor dat de rode vlag gebruikt moet worden bij het laden en lossen van ontplofbare stoffen. De meeste bloedvlaggen van de Koninklijke Marine die uit de Tweede Wereldoorlog stammen zijn veelal zwart, met daarop een doodskop en/of verschillende symbolen. Dit soort bloedvlaggen werden voor zover bekend alleen door de Onderzeedienst gevoerd.
Zie ook
Bronnen
- Website: historici.nl, VOC Glossarium (PDF)
- Website: defensie.nl, Nederlands Instituut voor Militaire Historie
- Website: vlissingen.nl[dode link], Wapen en vlag van Vlissingen